Robot Alter bedenkt alles zelf via ki

Japanners hebben iets met robots, al tientallen jaren. Nu hebben ze, schijnt het, weer een primeurtje op het gebied van robotica: Alter. Alter houdt via sensoren (‘zintuigen’) voeling met de buitenwereld en zou de eerste zijn die geheel wordt aangestuurd door elektronische ‘hersens’, uitgerust met kunstmatige intelligentie (ki). Hij (zij?) gedraagt zich vooralsnog allesbehalve menselijk.
De ki-robot vertoont zijn/haar kunsten in een technologiemuseum Miraikan in Tokio. De ‘denkkracht’ komt van een neuraal netwerk dat verbonden is met een aantal sensoren. Als je naar het filmpje hierboven kijkt, dan ziet het er allemaal een beetje klungelig uit. De bewegingen slaan nergens op en de geluiden die hij/zij maakt lijken nergens op. Toch zouden we hier te maken hebben met een indrukwekkende ‘stukje’ handvaardigheid, vanwege de gebruikte technieken en de combinatie ervan.

Pneumatisch

Alter, Latijns voor Ander, is ontworpen door wetenschappers en techneuten van de universiteiten van Tokio en Osaka. Met sensoren ‘voelt’ hij/zij de nabijheid van voorwerpen en muren, hoort geluiden, meet de temperatuur en de vochtigheid. Die waarnemingen worden door het neurale netwerk verwerkt en omgezet in bewegingen via 42 pneumatische elementen. Het apparaat doet dus dingen op basis van waarnemingen van zijn/haar omgeving.
Het technologische ‘zenuwstelsel’ (‘zintuigen’ plus verwerking in de ‘hersens’) zou gebaseerd zijn op een model van Eugene Izhikevich, die de werking van de hersens vertaalde in wiskundige formules en uiteindelijk in elektronica, die de binnengekomen signalen moet vertalen naar adequate bewegingen. Wat adequaat is moet Alter door schade en schande leren, is het idee. “Alter lijkt niet op een mens in het filmpje en beweegt zich ook niet zo. Toch heeft ie wel iets eigens”, zegt Kouhei Ogawa, een van de makers van de robot.

Vragen

Het experiment geeft aanleiding tot vele vragen. Alter heeft nu nog geen benen. Wat als hij/zij zich zelfstandig kan bewegen? Zal er, met het vorderen van de leertijd van het neurale netwerk, iets zinnigs uit komen? En volgens welke logica zal dat zinnig zijn? Kan het ding gevaarlijk worden? Een mens is geen blanco robot, ook niet bij zijn geboorte. Bovendien wordt een mens in de eerste maanden/jaren van zijn/haar leven onderworpen aan een stevig leerproces, waarin ook allerlei leefregels zijn opgenomen. Hoe werkt dat bij een ki-‘mens’?
De mens wordt gestuurd door allerlei driften. Die moet eten, zich ontlasten en nog zo wat dingen waar een robot geen last van heeft. Alhoewel, een robot moet ook zorgen dat zijn/haar energievoorziening op peil blijft. Gaat Alter (met benen) dan op zoek naar batterijen of een stopcontact?
Leuk experiment, maar ik zou Alter voorlopig maar geen benen geven.

Bron: Futura-Sciences

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.