Wellicht ontdekt waarom bij ivf zo vaak mis gaat

Muizenembryo

Muizenembryo. De chromosomen en celmembranen zijn zichtbaar gemaakt voor de microscoop met behulp van lichtgevende eiwitten (afb: PNAS)

Bij reageerbuis-bevruchting (in-vitro-fertilisatie oftewel ivf) gaat het nogal eens mis. De in de reageerbuis bevruchte eitjes vertonen vaak ‘mankementen’. Hoe dat komt is tot nu toe een raadsel, maar onderzoek van de universiteit van Montréal schijnen een tipje van de sluier te hebben opgelicht.
Vele in een reageerbuis bevruchte eitjes leiden tot embryo’s met gebreken. De onderzoekers van de Canadese universiteit zouden nu achter een tot nu toe onbekend mechanisme zijn gekomen dat dat verklaart. “Ongeveer de helft van die embryo’s hebben een verkeerd aantal chromosomen. Deze embryo’s worden meestal niet in de baarmoeder geplaatst. Door het bestuderen van muizenembryo’s ontdekten we hoe defecte cellen delen en zich ontwikkelen tot embryo’s”, zegt onderzoeker Greg FitzHarris.
Bij muizen bevatten eicellen 20 chromosomen, bij mensen 23. Aneuploïdie, een afwijkend aantal chromosomen, is een bekend probleem bij ivf, die vooral wordt toegepast als de normale manier van kinderen maken  geen succes heeft. Aneuploïdie wordt dan ook geassocieerd met onvruchtbaarheid. FitzHarris: “Toch heeft dat iets mysterieus. Met een geavanceerde microscoop ontdekten we kleine satellietachtige structuren naast de kern, microkernen. We zagen dat die microkernen bij celdeling het genetisch materiaal doorgaven aan slechts een van de twee dochtercellen. Het lijkt er op dat die microkernen de aneuploïdie veroorzaken.” De onderzoekers namen dat waar bij muizenembryo’s, maar ze vermoeden dat dat ook bij mensenembryo’s het geval is.
Normaal kiezen ivf-klinieken voor de beste embryo. De embryo’s worden drie tot vijf dagen na de reageerbuisbevruchting bekeken voordat ze in de baarmoeder worden ingebracht. Dat gebeurt door embryocellen genetisch te analyseren. Die methode zou ingewikkeld, duur en ingrijpend (?) zijn. De Canadese methode zou de controle op gezondheid van de embryo een stuk simpeler maken, vooropgesteld dat het mechanisme dat is waargenomen bij muizen ook bij mensen voorkomt.
De kwestie van de defecte embryo’s is een twistpunt. Sommige vruchtbaarheidsartsen stellen dat die niet gebruikt mogen worden voor de voortplanting, andere denken dat zich daar volledig gezonde baby’s uit kunnen ontwikkelen. Reageerbuisbevruchting is nog steeds een vrij moeizaam proces. Zo’n 30 tot 50% van de ingebrachte embryo’s wordt ook geboren.

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.