Als mensen ouder worden dan stijgt de hoeveelheid beta2-microglobuline (B2M) in het bloed en het hersenvocht. Dat eiwit verstoort het herstel van hersencellen. Onderzoekers zijn erachter gekomen dat B2M een slechte invloed heeft op de geheugenfunctie (van muizen). Er wordt al gewerkt aan een manier om B2M op te ruimen, zodat gekeken kan worden of dat ook zo bij mensen werkt.
“We zijn nu bezig met het ontwikkelen van antilichamen of andere kleine moleculen die of de effecten van het eiwit blokkeren of dat uit het bloed verwijderen”, zegt onderzoeker Saul Villeda van de universiteit van Californië in San Fransisco. Dit onderzoek zou het eerste zijn waar gedetailleerd is gezocht naar, wat wel genoemd wordt, anti-elixer-factoren, stoffen die verouderingsprocessen veroorzaken. Meestal wordt er bij verouderingsonderzoek gekeken naar elixer-stoffen, verbindingen die ‘de jeugd’ weer kunnen terugbrengen, zoals transfusies met jong bloed (bij muizen).
De functie van B2M is het afweersysteem te vertellen welke cellen eigen en welke vreemd zijn, maar het eiwit speelt ook een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het zenuwstelsel. Jonge muizen die B2M kregen ingespoten in hersens of bloed, presteerden bij geheugentests bijna net zo slecht als oudere muizen. Als het eiwit op een natuurlijke manier was afgevoerd, zo’n 30 dagen later, was die geheugenfunctie weer normaal. Dat proces lijkt dus omkeerbaar te zijn. Sommige muizen werden genetisch zo veranderd dat ze geen B2M konden aanmaken. Die bleven wat hun geheugen betreft goed presteren, ook op hogere leeftijd (dan hebben we het over een jaar of drie). Mogelijk dat het niet de enige factor is die de geheugenfunctie beïnvloedt, maar het onderzoek lijkt de hoop te vestigen dat geheugenverlies kan worden genezen.

Bron: New Scientist