Infraroodsensoren
Er worden allerlei ideeën bedacht om ergens energie uit te peuren, waarom zou dat niet lukken met zonnecellen die infraroodstraling (= warmtestraling) omzetten in elektrische energie? Dat is tenminste het idee van onderzoekers van de Standforduniversiteit rond Shanhui Fan. Lees verder
Zo zou je je het proces ongeveer moeten voorstellen (afb: EPFL)
Optische schakelingen, ik heb het dan maar even voor het gemak over lichtcomputers waarbij niet de elektronen maar lichtdeeltjes (fotonen) de informatiedragers zijn, zouden de wereld van de rekentuigen drastisch veranderen. Lichtdeeltjes bewegen veel sneller dan elektronen en zo’n lichtcomputer, is de verwachting kost heel wat minder energie dan de elektronische. Dat was het goede (?) nieuws. Licht is echter ook veel minder makkelijk in de hand te houden dan elektronen en daar beginnen de problemen. Het schijnt inmiddels wel gelukt te zijn geïntegreerde schakelingen (oftewel ic’s) voor licht te maken, maar dat gaat moeizaam. Onderzoekers van de polytechnische hogeschool in Lausanne (Zwi) zouden een goedkope en simpele methode hebben gevonden om die kostbare licht-ic’s en onder meer ook sensoren te fabriceren. Lees verder
Het trillende siliciumstaafje (rood) is het hart van de reservoircomputer. De aandrijving geel en rood en blauw zijn de meetonderdelen (afb: Guillaume Dion)
Onderzoekers in Canada hebben een computerachtig systeem ontwikkeld waarbij de niet-lineaire dynamica van trillende kiezelstaafjes onderdeel uit maakt. Dit huwelijk van elektronica en mechanica (MEMS gedoopt), door de bedenkers reservoirrekenen genoemd, maakt het mogelijk om neurale netwerken te bouwen die kunnen omgaan met ki-toepassingen zoals patroon- en woordherkenning. Die reservoircomputers zouden veel minder energie nodig hebben dan de traditionele elektronische rekentuigen. Lees verder
Technisch onderzoekers van de universiteit van Minnesota hebben met, wat ze zelf noemen, een revolutionair proces een rekbare elektronische robothuid gedrukt die robots tastzin zou kunnen bezorgen, maar waarmee ook elektronische componenten op de menselijke huid kunnen worden gedrukt. De symbiose tussen mens en elektronica komt weer een stap dichterbij, hoewel de onderzoekers het nog niet op een echte mens hebben uitgeprobeerd. Lees verder
De 13 nanosensoren op een veldeffecttransistor zouden met 80% zekerheid zeventien ziektes kunnen detecteren (afb: ACS Nano)
De adem van zieke mensen verraadt vaak hun ziekte. Vroeger schenen artsen wel eens aan de adem van hun patiënten te snuffelen om te ruiken welke ziekte ze hadden. In een niet al te grijze verleden werden wel proeven met honden gedaan, maar honden praten wat moeilijk. Nu schijnt er een nanoneus te zijn ontwikkeld, die bedoeld is om als diagnostisch instrument te worden gebruikt. Ze maken een ‘ademafdruk’ die vergeleken wordt met ademafdrukken van bepaalde ziektes. Met 13 nanosensoren lukt dat bij 17 ziektes, met een scoringspercentage van 80%. Lees verder
Gecodeerde apertuur verbetert de prestaties van een massaspectrometer en maakt het mogelijk ze handzamer te maken voor mobiel gebruik (af: Jeff Glass)
Massaspectrometers zijn handzame apparaten om achter de moleculaire samenstelling van mengsels te komen. Ze schiften simpelweg op molecuulmassa. Die dingen zouden handig zijn bij, bijvoorbeeld, het vinden van aardgaslekken of het ontdekken van springstoffen, maar het probleem was altijd het apparaat in handzaam formaat te maken. Op basis van een artikel uit 1970 zijn onderzoekers van de Amerikaanse Duke-universiteit er in geslaagd met behulp van informatica de massaspectrometer te verkleinen, zonder dat de ten koste gaat van zijn prestaties.
Lees verder
Werving voor de G-Scan uit Israël
Al jaren wordt er druk gewerkt aan ‘bommensnuivers’, maar het lijkt nog steeds zo te zijn dat wandelende bommen en bommenmakers zonder al te veel problemen hun lugubere werk kunnen doen. Het Britse blad New Scientist vraagt zich af of die ‘bommensnuivers’ en ander meettuig eens zo de man/vrouw met een bomvest er uit kunnen pikken. Dat lijkt bijzonder onwaarschijnlijk, al was het alleen maar doordat veel detectiesystemen afhankelijk zijn van vluchtige bestanddelen in de atmosfeer die die springstof verraden. Lees verder
De spinnendraaddetector in simpele vorm
A – presynaptisch neuron, /B – postsynaptisch neuron
1 – mitochondrion 2 – blaasje vol met neurotransmitter 3 – autoreceptor 4 – synaptische spleet 5 – neurotransmitterreceptor 6 – calciumkanaal 7 – blaasje staat neurotransmitter af 8 – neurotransmitter heropnamepomp
Onderzoekers van het Karolinska-instituut hebben met behulp van organische bioelektronica een neuron nagemaakt die in staat is met echte neuronen te communiceren. Het idee van de onderzoekers is dat deze elektronische zenuwcellen iets kunnen betekenen bij de bestrijding van hersenziektes en/of het verhelpen van beschadigingen van het zenuwstelsel zoals een ruggenmerglaesie. Lees verder