De kat blijkt toch groter dan een kwantumdeeltje (oid)

de kat van Schrödinger

De (arme) kat van Schrödinger (afb: WikiMedia Commons)

De kat van Schrödinger is waarschijnlijk een van de bekendste gedachtenexperimenten om de rare wereld van de kwantummechanica te typeren. In die wereld kan iets dood en levend zijn. Nu lijkt het er op dat onderzoekers van de ETH in Zürich dat verhaal daadwerkelijk hebben uitgevoerd, weliswaar niet met een kat en met gif. Het ging Marius Bild en medeonderzoekers er om de grens tussen de kwantum- en de echte macroscopische wereld te onderzoeken. Waar gaat ‘gekte’ over in ‘normaal’? Ze gebruikten daarvoor een kristal van 16 µg, niet echt een kat maar voor de kwantumwereld vreselijk groot.
Lees verder

De kat van Schrödinger wil wat: kwantumbits

De kat van Schrödinger

De kat in zijn dodelijke kistje (afb: Wiki Commons)

Om het fenomeen superpositie uit te leggen verzon de Duitse natuurkundige Erwin Schrödinger het verhaal van de kat in een kist met radioactieve stof die bij verval van een atoom zorgt voor de vergiftiging van de kat. Zo lang de kist gesloten is kan de kat zowel dood als levend zijn. Pas bij waarneming (het openen van de kist) is er achter te komen of de kat dood of levend is, maar de superpositie (dood en levend) vervalt met die waarneming. Dupliceer die kist en zaag die combinatie doormidden en de kat is zowel dood als levend, lieten onderzoekers rond Chen Wang van de Yale-universiteit (VS) zien. Dat idee zou gebruikt kunnen worden voor stabielere kwantumbits, denken de onderzoekers. De al lang in het voorzicht gestelde kwantumcomputer zou met die wetenschap weer een stukje dichterbij verwerkelijking zijn gekomen. Lees verder