Dat is nou toch ook lullig. Hebben zich net zo’n 80 000 mensen aangemeld voor een enkeltje Mars, blijkt die verdomde planeet giftig te zijn. Er waren veel silicaatdeeltjes op de planeet rond, die, in de longen, met water onaangename producten opleveren. Ook schijnt de planeet veel perchloraat in de aanbieding te hebben. Ook niet van die fijne stofjes. Recent heeft het Marskarretje Curiosity gips (calciumsulfaat) ontdekt. Dat is geen giftige stof, maar op den duur kan inademing leiden tot iets dat lijkt op stoflongen. 
Maar wat is het probleem, zou je zeggen. Die Marsbewoners zullen toch niet onbeschermd op Mars rondlopen? De Marsatmosfeer is niet bepaald geschikt voor menselijke bewoning (geen zuurstof). Het punt waar de deskundigen bang voor zijn is dat de Marsstof aan de ruimtepakken blijft kleven. Uit de Apollovluchten naar de maan was gebleken dat maanstof bijna overal aan hecht en zie die troep er binnenshuis dan maar eens netjes af te krijgen zonder die in te ademen.
In het Apollo-programma zou $ 17 miljoen zijn gespendeerd aan het oplossen van het stofprobleem, maar het is onduidelijk of daar veel uitgekomen is. Dat heeft er mee te maken dat de proeven op aarde gedaan zijn. Desalniettemin blijft Mars de grote natte droom voor velen.
Bron: New Scientist
De organisatie wil zo’n 6 miljard dollar, die voor het project nodig is, ophalen door de vlucht te verkopen als reality-tv. Uit de kandidaten worden 20 tot 40 mensen gekozen die, vanaf 2015, een gedegen zeven jaar durende opleiding zullen krijgen. Elk jaar zullen ze drie maanden, de verwachte duur van de Mars-reis, in een Mars-vluchtsimulator moeten doorbrengen. En dat in de wetenschap dat åls je wordt uitverkoren voor de Mars One-vlucht, je de aarde hoogstwaarschijnlijk nooit meer zult terugzien en de rest van je leven moet doorbrengen op een kale, rode planeet. De aanmelding verloopt voorspoedig. Daar zitten overigens ontzettend weinig