Wordt de atoomkwantumbit het hart van de kwantumcomputer?

atoomkwantumbit

Een foto van een atoomkwantumbit (afb: Debnath&Edwards)

Het vordert met de traagheid van een slak, het onderzoek dat uiteindelijk moet leiden tot die ‘almachtige’ kwantumcomputer. Het lijkt er op dat er nu twee elkaar rivaliserende technieken naar voren komen: een die het houdt bij het ‘vangen’ van ionen, de ander gebaseerd op conventionelere techniek (waarbij ook supergeleiding wordt gebruikt). Wat ook een groot voordeel van deze ontwikkeling vergeleken bij het recente verleden is, dat in beide stromingen de kwantumcomputers programmeerbaar zijn. Het gaat dan overigens nog steeds om computers met maar weinig kwantumbits. Het grote werk moet nog beginnen. Lees verder

Australiërs ontwerpen kwantumchip van kiezel

kwantumchipontwerp

Australische onderzoekers ontwierpen een blauwdruk voor een kwantumchip op silicium (afb: Science Advances)

De kwantumcomputer blijft de (ook mijn) aandacht trekken. Wanneer komt dat (gedachte) wonderapparaat eindelijk uit de steigers? Nu schijnen Australische onderzoekers een ruimtelijke chiparchitectuur te hebben bedacht voor een kwantumchip van kiezel (silicium). De kwantumbits daarin bestaan uit afzonderlijke atomen. Het ontwerp zou de basis moeten zijn voor een heuse kwantumcomputer. Lees verder

Goudkorreltjes slaan aan het rekenen

'goudcomputer'

De parallelle ‘goudcomputer’ (verbeeld)

Neem enkele tientallen gouddeeltjes van zo’n 20 nm (1 nm = 1 miljardste meter) op zo’n 1 nm van elkaar, omring het geheel aan goudkorreltjes met elektroden en het lijkt er op dat je dan iets krijgt dat op een neuraal netwerk lijkt. Dat zou de uitkomst zijn van een studie van een stel onderzoekers in Twente naar een computer die snel werkt en weinig energie vergt. Voorlopig werkt de ‘goudcomputer’ alleen nog maar bij heel lage temperatuur (0,3 K). Lees verder