Het kiezelbrein, van DARPA, zou veel efficiënter moeten werken dan het huidige tweetallige systeem (afb: DARPA)
Een variabel weerstands-geheugen van hafniumoxide gedoteerd met bariumatomen zou zo’n honderd keer meer informatie kunnen opslaan dan het huidige digitale geheugen. Dat zou ook een positief effect hebben op de verwerkingssnelheid van de computer aangezien de verwerking en de opslag van gegevens op dezelfde plaats zou kunnen plaatsvinden, stellen de onderzoekers. Lees verder
De memristor van polyaniline (groen) en chroom (grijs)
In hoofdzaak Russische onderzoekers schijnen een neuraal netwerk te hebben gemaakt van zogeheten memristors, een geheugenelement dat is uitgevonden bij Hewlett en Packard dat geen energie nodig heeft om informatie op te slaan, maar kennelijk zijn er ook computers mee te bouwen. De memristors zijn gemaakt van een geleidende kunststof: polyaniline. Volgens de onderzoekers zijn deze ontwikkelingen vooral van belang om er zicht-, gehoor- of andere zintuigsystemen mee te bouwen alsook intelligente regelsystemen voor allerlei apparatuur en dito robots. Lees verder
Een synaps
Onderzoekers van de universiteit van Californië in San Diego blijken de synapsen, de verbinding tussen twee neuronen, van hersencellen heel gericht te kunnen stimuleren met behulp van hoog- of laagfrequente prikkels, waardoor naar believen herinneringen worden gereactiveerd of gewist. Bij ratten werkte dat, tenminste. Lees verder
Rechts opnamen van hersencellen met behulp van een tweefotonmicroscoop. Links een beelduitleg van de werking (foto: Wikicommons)
Het is een groot wonder en ook nog steeds een levensgrote vraag hoe het geheugen werkt. Hoe worden herinneringen opgeslagen en hoe komt het dat de oudste herinneringen vaak het best blijven hangen, terwijl er gedurende het leven van de mens heel wat hersencellen het loodje leggen? Onderzoekers van het centrum voor moleculaire neurobiologie in Hamburg (ZMNH) hebben onlangs een tipje van de sluier kunnen oplichten. Ze hebben met een tussenpoos van zeven dagen de functie van afzonderlijke hersencellen in de hippocampus bekeken en zijn op basis daarvan tot de conclusie gekomen dat het huidige verklaringsmodel niet klopt. Lees verder