Orosomucoïde of alfa-1-zure glycoproteïne, een van de vier ‘doodsaankondigers’.
Te mooi om waar te zijn is misschien niet helemaal de juiste uitdrukking bij deze ontdekking van Estse onderzoekers, maar opmerkelijk is het alleszins. De Esten deden onderzoek waarbij ze met behulp van de kernspinresonantietechniek (mri) in één keer de bloedconcentratie van een groot aantal biochemische verbindingen bepalen. Ze hadden daarbij 106 stoffen op het oog. Ze deden hun onderzoek bij bijna 10 000 proefpersonen in de leeftijd van 18 tot 103 jaar. Tot hun stomme verbazing bleek dat na analyse van de onderzoeksresultaten vier van die 106 verbindingen (albumine, orosomucoïde of alfa-1-zure glycoproteine, citroenzuur en lagedichtheid lipoproteïnen (LDL)) konden voorspellen of de persoon in kwestie binnen de komende vijf jaar dood zou zijn.
De proefpersonen werden tussen 2002 en 2011 een aantal jaren gevolgd. Daarbij ging het, stellen de onderzoekers, nadrukkelijk om mensen die, in ieder geval ogenschijnlijk, in goede gezondheid verkeerden. Proefpersonen die aan de hand van de meting van de vier stoffen in de rode zone verkeerden, hadden een 19 keer grotere kans binnen vijf jaar te sterven dan de personen die niet in de ‘gevarenzone’ vertoefden.
De Estse onderzoekers geloofden hun ogen niet en vroegen collega’s van de Finse universiteit van Helsinki het onderzoek te repliceren. Die hadden er een hard hoofd in. De hoofdstedelijke onderzoekers konden putten uit een databank die was opgebouwd uit meetgegevens van 7500 proefpersonen. Ook de Finnen kwamen tot de wat schokkende conclusie dat de concentraties van dat viertal voldoende is om de levensverwachting in de komende vijf jaar te voorspellen. “Eerst geloofden we er niets van”, zei de Finse onderzoeker Markus Perola tegen het Britse blad the Telegraph. “Toch bleek het te kloppen.” De methode voorspelt niet wát er gebeurt, waaraan de persoon in kwestie hoogstwaarschijnlijk binnen vijf jaar bezwijkt, maar dát het hoogstwaarschijnlijk gebeurt. Lichtelijk griezelig.
Het Franse dagblad Le Monde tekent aan dat met de Finse bevestiging van de Estse vermoedens nog niet meteen is bewezen dat het verhaal van de ‘doodsaankondigers’ ook klopt. Finland en Estland liggen vlak bij elkaar en de manier van leven verschilt er niet zo veel. De bevindingen van Finnen en Esten zouden ook elders in de wereld, bij mensen met andere leef- en eetgewoontes, moeten worden geverifieerd. Natuurlijk zou het, als het verhaal bevestigd wordt, ook aardig zijn om niet alleen de glazen bol van deze ‘necromerkers’ te hebben, maar ook een verklaring. Hoe kan het dat die vier verbindingen aangeven wat ze lijken aan te geven? En stel dat de bevindingen ook in andere delen van de wereld bevestigd worden, zouden we dan zo’n test (moeten) doen? Ik weet zeker dat verzekeringsmaatschappijen heftig geïnteresseerd zouden zijn, om maar wat te noemen. Perola: “Dat is een ethiscjhe kwestie. Zou iemand willen weten of ie binnen vijf jaar dood gaat, zonder dat ie weet wat ie er aan zou moeten doen om dat te voorkomen?”
Bron: Le Monde