Doe een zaadcel een harnas aan en je hebt een spermabot. Daar kun je allerlei leuke en ook interessante dingen mee  doen, bedacht de Duitse onderzoeker Oliver Schmidt van het instituut voor nanowetenschappen in Dresden. Je kunt die cellen afzonderlijk leiden naar een eicel of je kunt ze gebruiken voor het vervoer van medicijnen.
De harnassen van de zaadcellen bestaan uit uiterst kleine taps toelopende buisje, waar de zaadcellen zich in vastzwemmen. De buisjes zijn zo’n 50 µm (eenduizendste mm) lang en 5 tot 8 µm in doorsnee. De geharnaste zaadcellen kunnen vervolgens gestuurd worden door magneetvelden. Volgens Schmidt is het idee van de spermabots aantrekkelijk. Zaadcellen zijn ongevaarlijk voor het lichaam, er is geen aparte aandrijving nodig en de zaadcellen zijn ‘gewend’ om door viskeuze vloeistoffen te zwemmen.

Bron: New Scientist