Mijnbouw en ontbossing in de Sub-Sahara (afb: Père Igor)

Mijnen dragen bij aan de vernietiging van bossen buiten de eigenlijke mijnbouwlocaties. Uit een nieuw onderzoek in de Sub-Sahara in Afrika blijkt dat de bouw en uitbreiding van mijnen bijdraagt ​​aan de vernietiging van bossen buiten mijnbouwlocaties. Mijnbouw is een doodlopende zaak.
Volgens onderzoekers rond Abdulkareem Ahmed van de universiteit van Sheffield (VK) wordt mijnbouw traditioneel niet beschouwd als de belangrijkste oorzaak van directe ontbossing. Er is echter geen aandacht besteed aan de verstoring van het leefgebied door mijnbouw in Sub-Saharaans Afrika. De invloed is aanzienlijk vanwege de bouw van infrastructuur ter ondersteuning van de mijnbouw.
Uit de resultaten van het onderzoek bleek dat er in de directe omgeving van de mijn in 2000 een verlies ontstond van 1,171 miljoen hectare bos, oftewel 17,7% van de bosbedekking van deze percelen. Verder weg gelegen gebieden leden een kleiner verlies maar nog altijd 12% van de bosbedekking. Uit de resultaten blijkt dat de ontbossingssnelheid aanzienlijk hoger lag in de gebieden in de buurt van de mijn dan in de controlegebieden.

Om tot deze conclusie te komen, analyseerden de onderzoekers 196 mijnen die na 2000 werden geopend en bestudeerden ze 45 mijnen die tussen 2009 en 2011 werden geopend wat beter. Vervolgens vergeleken ze de situatie van bossen in gebieden waar mijnen zijn en die waar dat niet zo is, evenals het verloop van ontbossing op verschillende afstanden van de mijn.

Hoofdauteur Ahmed legt uit dat de zone van 0 tot 1 km is uitgesloten om te voorkomen dat ontbossing direct op de mijnlocatie zelf wordt gemeten. “Zo kunnen we ervoor zorgen dat onze analyse zich richt op bredere milieueffecten en niet alleen op het land dat is vrijgemaakt voor mijnbouwactiviteiten.”

Aanzienlijk toegenomen

De bekeken gebieden in 2000 in totaal 6 633 876 hectare aan boombedekking en verloren binnen twee decennia 17,7%. Dat was 47,5% meer dan in de overeenkomstige controlegebieden. Ze stelden vast dat vóór de opening van een mijn het gemiddelde verlies aan bosbedekking 1665 hectare per jaar bedroeg en dat dit daarna toenam tot 4314 hectare, oftewel een toename met een factor 2,6. Bij meer dan twintig van de onderzochte mijnbouwlocaties is meer dan 80% groei in de ontbossingssnelheid geregistreerd, stellen ze.

“Hoewel verwacht werd dat mijnbouw tot bosverlies zou leiden, bleek uit het onderzoek dat de gevolgen ervan zich tot enkele kilometers buiten de mijnbouwlocaties uitstrekten en omliggende ecosystemen beïnvloedden via indirecte factoren zoals de uitbreiding van wegen, de groei van nederzettingen en secundaire veranderingen in landgebruik”, aldus Ahmed.
“Bovendien bleek uit de vergelijking van de ontbossingssnelheid vóór en na de opening van de mijn dat het verlies aan bosgebieden snel toeneemt zodra de mijnbouw is begonnen. De verschillen tussen de behandelde en de controlegebieden laten ook zien dat ontbossing als gevolg van mijnbouw niet slechts een lokaal probleem is, maar een breder milieuprobleem met verstrekkende gevolgen.”

Hassan Swedy Lunku van het lokale opleidingscentrum in Dodoma, Tanzania, die niet bij het onderzoek betrokken was, zegt dat de grootste zorg is dat door mijnbouw veroorzaakte ontbossing de toch al fragiele balans in de regio tussen ecologische integriteit, behoud van biodiversiteit en sociaal-economische stabiliteit in gevaar zou kunnen brengen. “Bij de jacht op minerale grondstoffen wordt vaak prioriteit gegeven aan onmiddellijke economische winst boven de milieukosten op de lange termijn. Die creëert een cyclus van achteruitgang die waarschijnlijk zal leiden tot het verlies van ecosysteemdiensten die essentieel zijn voor het voortbestaan ​​van lokale gemeenschappen, klimaatregulering en het behoud van biodiversiteit.”

Ahmed stelt dat strenge milieuwetten nodig zijn om mijnbouwactiviteiten in bosgebieden te reguleren. Naast de ontwikkeling van duidelijke richtlijnen voor duurzame mijnbouwpraktijken zal de inrichting van bufferzones en beschermde gebieden noodzakelijk zijn om gevoelige ecosystemen te beschermen, stelt hij. Ook zullen er onafhankelijke controlesystemen moeten worden ingericht om de effecten van mijnbouwactiviteiten in de gaten te houden. Mijnbouwbedrijven moeten worden verplicht om aangebracht schade aan de natuur te herstellen. Beter zou het natuurlijk zijn om helemaal te kappen met grondstofwinning, maar zo ver is het voorlopig nog niet. Kringloopeconomie is nu nog een schoon ideaal.

Bron: Alpha Galileo