1. Californische hertmuis (100)
2. Afrikaanse wilde hond (85)
3. Damaralandmolrat (79,5)
4. Keizertamarin (77,6)
5. Ethiopische wolf (76,5)
6. Euraziatische bever (72,9)
7. Mens (66)
8. Withandgibbon (63,5)
9. Stokstaartje (59,9)
10. Grijze wolf (46,2)
11. Rode vos (45,2)
Enig idee wat dit lijstje met zoogdieren vertelt? Als je wilt weten wat de uitkomst is mag je spieken bij/in de Guardian.
Bron: the Guardian
Het minuscule hersenchipje (afb: Columbia-uni)
Perovskietcellen voorzien van een laagje koolstofbuisjes (SWCNT) zouden die ‘marktrijp’ (kunnen) maken (afb: Wei Zhang et al./Joule)
Al vele jaren wordt de lof gezongen van de zonnecellen van perovskiet, maar tot nog toe bleken er altijd weer kinken in de kabel die het succes van perovskietcellen in de weg stond. Een daarvan is de gebrekkige houdbaarheid (ik=as wilde duurzaamheid zeggen, bij die term heeft zo langzamerhand een andere betekenis gekregen dan niet kapot te krijgen). Koolstofnanobuisjes zouden een nieuwe generatie flexibele zonnepanelen van stroom kunnen voorzien in plaats van het tot nu toe veel gebruikte indiumtinoxide. Daardoor zouden flexibele, betaalbare en duurzame (ja toch) zonnecellen mogelijk zijn geworden, beweren onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Surrey. Lees verder
Zwartvoetpinguïns (afb: WikiMedia Commons)
De fotonische kwantumcomputer zou nu al nuttig en beter zijn dan de klassieke en aanzienlijk minder energie verbruiken (afb: Quantinuum)
In Science staat een artikel over de toekomst van de kwantumtechnolo-gie van onderzoe-kersters van de universiteit van Chicago, de Stanford-universiteit, het MIT en de universiteit van Innsbruck (Oos). Het artikel bespreekt de huidige stand van zaken van zes toonaangevende kwantumapparaatplatforms, waaronder supergeleidende kwantumbits, gevangen ionen, spindefecten, halfgeleiderkwantumstippen, neutrale atomen en optische fotonische kwabits. De onderzoekersters zijn, uiteraard, vol goede moed. Lees verder
Mineraalknollen op oceaanbodem (afb: WikiMedia Commons)
Gat in de ozonlaag in 2025 (deels geschat) (afb: copernicus.eu)
Het gat in de ozonlaag boven Antarctica in 2025 is op 1 december verdwenen, de vroegste sluiting sinds 2019. Het ozongat in 2025 was ook voor het tweede jaar op rij relatief klein vergeleken met de grote en langdurige ozongaten van 2020 tot en met 2023 en had hogere ozonconcentraties, wat de hoop op herstel deed groeien. Verschillende gebeurtenissen in de stratosfeerdynamiek speelden een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het ozongat in 2025. Lees verder
Een al weer wat ouder mri-apparaat (2018) (afb: WikiMedia Commons)
Dit plaatje zou het idee van de begrijpbare ki moeten uitleggen (afb: Dahee Kwon et al./KAIST)
Het heeft er alle schijn van dat wij mensen ons steeds meer verlaten op kunstmatige intelligentie. Hoe ki-systemen tot hun conclusie komen is in vrijwel al die systemen volkomen duister: een zwarte doos dus. Als wij mensen nog enige ratio bezitten dan zou dat toch duidelijk moeten zijn. Welke waarde kun je hechten aan de ‘uitspraken’ van een zwarte doos. In Zuid-Korea bij KAIST onderzoekersters een idee uitgewerkt voor beeldherkenning (GCC), maar wordt het niet eens tijd dat die beslislijnen in algoritmes ‘openbaar’ worden? Daarbij is een groot obstakel dat ki nu nog steeds het ‘slagveld’ is van grote techbedrijven. Lees verder
President van Iran Masoud Pezeshkian (afb: WikiMedia Commons)
Er zijn momenteel nog weinig verhalen te lezen over klimaatvluchtelingen, maar de aankondiging van de Iraanse overheid dat door het nijpende en toenemende watertekort de hoofdstad Teheran zal moeten worden verplaatst zou een van de eerste kunnen zijn. Het punt werd aangeroerd door president Massoud Pezeshkian. In groter Teheran wonen zo’n 15 miljoen mensen. De stad krijgt steeds meer te maken met problemen bij de watervoorziening, mede een gevolg van de klimaatverandering, maar ook van de grootschalige landbouw en de almaar groeiende bevolking. Lees verder