Het lab waar de onderzoekers in Grenoble hun experimenten hebben gedaan (afb: ILL)
Het is natuurlijk weer kwantum-‘flauwekul’, denk je. Als je bij een driesprong aankomt dan moet je kiezen welke kant je op gaat, maar in de kwantum-mechanica kan een deeltje beide routes tegelijkertijd afleggen. Dat schijnt nu ook echt bewezen te zijn door kwantumfysici in, onder meer, Wenen. Lees verder
De kwantumprocessor van de Eagle van IBM (afb: IBM)
Van de kwantumcomputer wordt veel verwacht, maar dat product uit de wereld van de onzekerheid staat op fragiele pijlers. De grote vraag is of die wankele pijlers de weelde kunnen dragen. Het lijkt er nu op dat een analyse van drie verschillende methodes tot stabilisering zou hebben uitgewezen dat de kwantumcomputers van IBM, Google en aanverwante ontwerpen zich op de rand bevinden van een chaotische ineenstorting. Dat zou betekenen dat we met de kwantumcomputer al gauw tegen grenzen aan lopen. Of daar een oplossing voor is? Het blijft martelen met het superrekentuig. Lees verder
Pavel Pantelejev (afb: MSU)
In de kwantummechanica moet je leren leven met onzekerheid. De grote vraag is dan ook wat je met de resultaten uit die onzekere wereld aan kan. Hoe zeker zijn de uitkomsten van zo’n onzekere technologie en kun je je gegevens ook voor langere tijd opslaan of is dat onzeker? Nu zouden een paar Russische onderzoekers hebben aangetoond dat kwantumgegevens net zo goed bewaard kunnen worden als klassiek opgeslagen informatie. In theorie, althans. Lees verder
Zo ziet een optische kwantumcomputer er in het lab uit (afb: DTU)
Doorbraken. Als ik iets haat zijn het doorbraken, of althans vindingen of gebeurtenissen die doorbraken zouden zijn. Vaak is het irritante Haagse bluf. De Deense technische universiteit (DTU) zegt een doorbraak bereikt te hebben in de ontwikkeling van optische kwantumrekentuigen. Het ding is universeel, werkt bij kamertemperatuur (anders dan vele types kwantumcomputers, opschaalbaar en de gebruikte technologie sluit aan bij de standaardtechnieken in de hedendaagse optica. God, wat wil een mens nog meer? Lees verder
De proef zou in strijd zijn met een principe in de kwantummechanica (afb: Enrique Sahagún, Scixel)
De twee aluminiummembraantjes (afb: Lecoq en Kotler/NIST)
Het blijkt dat dat rare kwantumverschijnsel verstrengeling ook van toepassing is op ‘macroscopische’ voorwerpen. Onderzoekers bleken in staat twee aluminium-membraantjes te verstrengelen. Ook blijkt het mogelijk te bepalen of twee macroscopische voorwerpen verstrengeld zijn geraakt. Lees verder
De fotonenbron in Hefei die bij het bewijs werd gebruikt (afb: USTC in Hefei)
De kwantumwereld is een gekke wereld (heb ik hier al vaak geroepen). Die wordt nog gekker. In de kwantummechanica wordt vaak met het imaginaire getal i gewerkt, waarvan het kwadraat -1 is (normaal is het kwadraat van getallen, positief of negatief, positief; dat zijn dus reële getallen). In die malle kwantumwereld is dat imaginaire deel ook werkelijkheid en geen rekentruc, stellen onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Warschau. Lees verder
De verschillende wisselwerkingen tussen polaritontweeheden (pijltjes geven de richting van de ‘spin’ aan) (afb: Physical Review B)
Polaritons zijn… Pola wat?…ehh polaritonen kan ook hoor, maar dat zijn nogal rare nepdeeltjes die wel eens de ‘motor’ van de kwantumsupercomputers (superlatief op superlatief) zouden kunnen worden. Die nepdeeltjes gedragen zich als ‘kunstmatige moleculen’, zeggen de onderzoekers, en kunnen in principe naar behoeve aangepast worden. Deze vorm van hogere (onbegrijpelijkere) natuurkunde werd bedreven door onderzoekers van het Russische Skoltechinstituut en de universiteit van Cambridge. Lees verder
Een kwantumcircuit (afb: Aalto-universiteit)
De silicium/germaniumdraden (groen) liggen op de gouden draden die fungeren als poorten. Via elektrische pulsjes zijn de kwabits om te zitten van de stabiele opslagtoestand (blauw) naar de instabiele rekenstand (rood) (afb: Univ. van Bazel)
Het is me wat met die veelbelovende kwantum-computer. Bij stukjes en beetjes komt de echte kwantummachine tot stand, maar het zal waarschijnlijk nog wel jaren duren voor het ding werkelijk zijn fabelachtige (?) vermogens ten toon kan spreiden, zo dat al gaat gebeuren. Onderzoekers van, onder meer, de TU Eindhoven hebben nu kwantumbits gemaakt die elektrisch kunnen worden omgeschakeld van opslag- in bewerkingseenheden. Zo’n stukje, dus. Lees verder