Categorie archieven: kwantummechanica

Onderzoekers koppelen atoomdunne magneten en licht

Geplaatst op door
Beantwoorden
Magneet/lichtkoppeling

Atoomdunne magneetjes vertonen een sterke wisselwerking met licht (afb: CCNY)

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van New York hebben een nieuw magnetische quasideeltje (exiton-pariton oftewel een ongepaard exiton) gevormd door stapeling van ultradunne (’tweedimensionale’) magneetjes (Van der Waalsmagneetjes) te koppelen aan licht. Die ontwikkeling zou de basis kunnen leggen voor materialen die reageren op licht, stellen de onderzoekers (maar die waren er toch al lang?; as). Lees verder →

Een kwantumdeeltje kan echt tegelijkertijd twee paden volgen

Geplaatst op door
Beantwoorden
Het ILL in Grenoblr

Het lab waar de onderzoekers in Grenoble hun experimenten hebben gedaan (afb: ILL)

Het is natuurlijk weer kwantum-‘flauwekul’, denk je. Als je bij een driesprong aankomt dan moet je kiezen welke kant je op gaat, maar in de kwantum-mechanica kan een deeltje beide routes tegelijkertijd afleggen. Dat schijnt nu ook echt bewezen te zijn door kwantumfysici in, onder meer, Wenen. Lees verder →

Wordt het nog wat met die instabiele kwantumcomputer?

Geplaatst op door
Beantwoorden
Kwantumprocessor IBM Eagle

De kwantumprocessor van de Eagle van IBM (afb: IBM)

Van de kwantumcomputer wordt veel verwacht, maar dat product uit de wereld van de onzekerheid staat op fragiele pijlers. De grote vraag is of die wankele pijlers de weelde kunnen dragen. Het lijkt er nu op dat een analyse van drie verschillende methodes tot stabilisering zou hebben uitgewezen dat de kwantumcomputers van IBM, Google en aanverwante ontwerpen zich op de rand bevinden van een chaotische ineenstorting. Dat zou betekenen dat we met de kwantumcomputer al gauw tegen grenzen aan lopen. Of daar een oplossing voor is? Het blijft martelen met het superrekentuig. Lees verder →

Kwantuminformatie valt prima op te slaan (toch?)

Geplaatst op door
Beantwoorden
Pavel Pantelejev

Pavel Pantelejev (afb: MSU)

In de kwantummechanica moet je leren leven met onzekerheid. De grote vraag is dan ook wat je met de resultaten uit die onzekere wereld aan kan. Hoe zeker zijn de uitkomsten van zo’n onzekere technologie en kun je je gegevens ook voor langere tijd opslaan of is dat onzeker? Nu zouden een paar Russische onderzoekers hebben aangetoond dat kwantumgegevens net zo goed bewaard kunnen worden als klassiek opgeslagen informatie. In theorie, althans. Lees verder →

Wordt de optische kwantumcomputer de winnaar?

Geplaatst op door
Beantwoorden
Optische kwantumcomputer

Zo ziet een optische kwantumcomputer er in het lab uit (afb: DTU)

Doorbraken. Als ik iets haat zijn het doorbraken, of althans vindingen of gebeurtenissen die doorbraken zouden zijn. Vaak is het irritante Haagse bluf. De Deense technische universiteit (DTU) zegt een doorbraak bereikt te hebben in de ontwikkeling van optische kwantumrekentuigen. Het ding is universeel, werkt bij kamertemperatuur (anders dan vele types kwantumcomputers, opschaalbaar en de gebruikte technologie sluit aan bij de standaardtechnieken in de hedendaagse optica. God, wat wil een mens nog meer? Lees verder →

Kwantumsystemen hoeven niet zo ‘labiel’ te zijn

Geplaatst op door
Beantwoorden

stabiele kwantumtoestanden?

De proef zou in strijd zijn met een principe in de kwantummechanica (afb: Enrique Sahagún, Scixel)

Kwantumsystemen zijn heel kwetsbaar. Zelfs de kleinste storing kan de boel al in elkaar doen stuiken. Nu hebben onderzoekers van onder meer de TU Delft laten zien dat twee gekoppelde atomen zich niets aantrekken van een elektronenbombardement. Dat is goed nieuws voor de ontwikkelaars van kwantumcomputers, maar zorgt ook voor discussie in dekwantumenergiewereld. Lees verder →

Ook echte objecten zijn te verstrengelen, blijkt

Geplaatst op door
Beantwoorden
Macroscopische vertsrengeling

De twee aluminiummembraantjes (afb: Lecoq en Kotler/NIST)

Het blijkt dat dat rare kwantumverschijnsel verstrengeling ook van toepassing is op ‘macroscopische’ voorwerpen. Onderzoekers bleken in staat twee aluminium-membraantjes te verstrengelen. Ook blijkt het mogelijk te bepalen  of twee macroscopische voorwerpen verstrengeld zijn geraakt. Lees verder →

Imaginaire getallen bestaan echt in de kwantummechanica

Geplaatst op door
Beantwoorden
Fotoneron Hefei

De fotonenbron in Hefei die bij het bewijs werd gebruikt (afb: USTC in Hefei)

De kwantumwereld is een gekke wereld (heb ik hier al vaak geroepen). Die wordt nog gekker. In de kwantummechanica wordt vaak met het imaginaire getal i gewerkt, waarvan het kwadraat -1 is (normaal is het kwadraat van getallen, positief of negatief, positief; dat zijn dus reële getallen). In die malle kwantumwereld is dat imaginaire deel ook werkelijkheid en geen rekentruc, stellen onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Warschau. Lees verder →

Polaritons de nieuwe bouwstenen voor kwantumcomputers?

Geplaatst op door
Beantwoorden
Polaritondyades

De verschillende wisselwerkingen tussen polaritontweeheden (pijltjes geven de richting van de ‘spin’ aan)  (afb: Physical Review B)

Polaritons zijn… Pola wat?…ehh polaritonen kan ook hoor, maar dat zijn nogal rare nepdeeltjes die wel eens de ‘motor’ van de kwantumsupercomputers (superlatief op superlatief) zouden kunnen worden. Die nepdeeltjes gedragen zich als ‘kunstmatige moleculen’, zeggen de onderzoekers, en kunnen in principe naar behoeve aangepast worden. Deze vorm van hogere (onbegrijpelijkere) natuurkunde werd bedreven door onderzoekers van het Russische Skoltechinstituut en de universiteit van Cambridge. Lees verder →

Nieuwe kwantum’wetten’ getoetst op een kwantumcomputer

Geplaatst op door
Beantwoorden

Kwantumcircuit

Een kwantumcircuit (afb: Aalto-universiteit)

Als ik verhalen plaats over kwantummechanica overvalt me een grote schroom, groter dan bij welk wetenschappelijk thema ook. Geef ik het verhaal goed weer? Valt het te snappen of heb ik er gewoon  een potje van gemaakt? Toch ga ik dapper (of is het koppig?) door. We zullen toch moeten ‘wennen’ aan die vreemde kwantumwereld. Nu schijnen onderzoekers een vreemde vorm van kwantummechanica , namelijk  niet-Hermitisch,  te hebben gesimuleerd op een kwantumcomputer van IBM. Er ging een ‘nieuwe wereld’ open, vonden ze. Kwantumcomputers zijn nu al tot heel wat in staat, toch? Lees verder →