De algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein staat nog steeds recht overeind. Aan de andere kant hebben we de kwantumtheorie. Die twee botsen met elkaar als het gaat over zwaartekracht. Zijn die twee onverenigbare belangrijke steunpilaren van de natuurkunde toch te verenigen? Er worden pogingen gedaan en wellicht…. Lees verder
Ranga Dias (afb: Adam Fenster / univ. van Rochester)
In 2020 meldden onderzoekers dat ze, onder zeer extreme omstandigheden, een stof supergeleidend hadden gemaakt bij kamertemperatuur. Dat artikel in Nature is nu teruggetrokken door de redactie. Aan dat resultaat werd door medeonderzoekers al langer getwijfeld, maar nieuw onderzoek gaf de doorslag voor de redactie voor terugtrekking. Lees verder
In de jaren ’80 maakte de kritische temperatuur waar beneden supergeleiding heerst een ‘sprong’
Al tientallen jaren proberen wetenschappers een houdbare theorie te bedenken die het fenomeen supergeleiding verklaart. Nu schijnt dat verschijnsel letterlijk in beeld gebracht te zijn bij een cupraat (koperoxide met verschillende elementen). Daaruit zou zijn op te maken dat elektronen elkaar aanzetten om zich wrijvingsloos te verplaatsen. Dat zou dan weer lijken op een theorie die bedacht werd toen het mysterie ontstond bij de ontdekking van ‘hogetemperatuursupergeleiders‘ in de jaren 80.
Cupraatdeskundige Subir Sachdev van de Harvarduniversiteit vindt
het bewijs mooi en direct. Experimentator Séamus Davis die het onderzoek aan de universiteit van Oxford heeft geleid stelt er al zo’n25 jaar aan gewerkt te hebben. “Het mysterie is nu opgelost”, vindt hij. Lees verder
Albert Einstein geloofde zelf dat zwaartekrachtgolven niet zijn waar te nemen
Albert Einstein was een genie die louter met potlood, papier en hersens (denk ik=as dan) wetmatigheden in de natuur bedacht/vond die nog steeds recht overeind staan. Wat betreft het equivalentieprincipe betreft lijkt hij ook nog steeds gelijk te hebben Nieuwe, nauwkeuriger metingen van/in de MICROSCOPE-satelliet zouden dat principe, fundament van de algemene relativiteitstheorie, met verhoogde precisie hebben bevestigd, tot teleurstelling van sommige wetenschappers. Lees verder
De proton/proton-botsing waaruit het bestaan van het Higgs-deeltje kon worden afgeleid (foto: CERN)
Tien jaar geleden werd het Higgsdeeltje voor het eerst waargenomen. Dat zou zorgen voor de massa van materie. In de tussentijd hebben vooral onderzoekers rond de grote hadronbotser (LHC) dit boson aan een nadere inspectie onderworpen. Een van de grote vragen was of het deeltje netjes volgens de theorie met andere deeltjes wisselwerkt. Met krachtdeeltjes als fotonen, W- en Z-bosonen was geconstateerd bij de ontdekking, gebeurt dat al. In 2016 lukte het met materiedeeltjes als quarks en leptonen. In 2018 werd ook de wisselwerking met de topquark vastgesteld. Toch zijn lang niet alle vragen beantwoord. Lees verder
Standaardmodel der elementaire deeltjes (afb: WikiMedia Commons)
Het W-boson lijkt zwaarder te zijn dan volgens de heersende theorie is toegestaan. Als die meting klopt dat hebben deeltjesfysici een groot probleem en moeten op zoek naar een nieuwe theorie over elementaire deeltjes. Lees verder
Positron botst op antideeltje (elektron) (afb: M.Vopson)
Laat ik om te beginnen zeggen dat ik dit blog Geleerd uitschot heb genoemd. Daarmee wil ik aangeven dat wetenschap een prachtig fenomeen is, maar wetenschappers zich niet onttrekken aan eigenschappen die aan andere mensen kleven. Wat moet je denken van een wetenschapper die probeert vast te stellen of er naast de vaste, vloeibare, gasvormige en plasmafase nog een vijfde fase bestaat: informatie? Lees verder
De spelende onderzoeker Logan Wright (afb: Cornell)
Kunstmatige intelligentie (ki) zit voor ons eenvoudige aardlingen vast aan stevige computers, maar volgens Logan Wright van de Cornelluniversiteit is dat helemaal niet nodig. Dat kun je, bijvoorbeeld ook doen met metaalplaten en geluid. Hij en zijn medeonderzoekers demonstreerden dat zulke systemen, die ze fysieke neurale netwerken noemen, bij het herkennen van handgeschreven cijfers een nauwkeurigheid tussen de 87% en 97% kon halen. Lees verder
De top van de Matterhorn zwaait elke 2 s nanometers of hooguit micrometers heen en weer (afb:: J. Moore, univ.Utah)
Torenflats en bruggen zwaaien heen en weer, vaak als gevolg van de wind, maar ook door aardschokgolven. Bergen dus ook, hebben onderzoekers geconstateerd op basis van metingen aan de Matterhorn in de Zwitserse Alpen. Dat doen ze overigens heel wat minder opzichtig dan menselijke bouwsels. Bij de Matterhorn ging het over ten hoogste micrometers (duizendste millimeters). Lees verder
De theorie is getoetst aan de bewegingen van een pulsartweeling (afb: Kramer et. al.)