Het gaat over gigantische getallen. In Nederland zou 7,8 miljard ton materiaal liggen te ‘rotten’. Dat is 448 ton per ingezetene. Bij koper en aluminium hebben we het dan over 9 miljoen ton, stelt de hoogleraar, waarvan 400 000 ton onder de grond in de vorm van elektriciteitskabels.
Het grote probleem is dat de hele (kapitalisme) niet is ingesteld op zuinig grondstofverbruik. Gerepareerd wordt er nauwelijks meer en veel apparaten zijn ook moeilijk te repareren. Ondernemers zijn alleen maar bezig zoveel mogelijk te verkopen.
Die praktijken moeten op de helling. Nu is de economie (tenminste wat daar onder verstaan wordt) alleen maar bezig met geld en het hergebruiken en terugwinnen is in die ‘economie’ vaak niet rendabel. “Als een gedolven grondstof eenmaal is verkocht, kijkt niemand er meer naar om”, zegt Van der Voet.
Materiaalstroomanalyse
Ze in 1996 gepromoveerd op materiaalstroomanalyse. Aan de basis daarvan heeft het beroemde rapport van de Club van Rome ‘Grenzen aan de groei’ gestaan. Dat werd en wordt nog door veel mensen als achterhaalde onzin gezien, zo bewees eens te meer een discussie met mijn (is as’s) oudste broer over dit rapport. Dat zou volgens hem, die broer die opgeleid is als econoom, grote schade aan de economie hebben toegebracht.
Van der Voet noemt dat rapport vrij adequaat. De voorspellingen erin klopten volgens haar behoorlijk. Zelfs als dat niet zo zou zijn dan is toch de grote boodschap dat de grondstofvoorraden eindig zijn onweerlegbaar gebleven.
Ondanks alles heeft ze vertrouwen in de toekomst. Volgens haar zou er veel gaande zijn en aan somberen heb je niks, vindt ze. “Voor de planeet zou het ongetwijfeld beter zijn wanneer de mensheid uitsterft, maar tot die tijd kunnen we onszelf maar beter van een toekomst voorzien.” De planeet maakt het waarschijnlijk weinig uit. Die zal ook zijn rondjes nog langs de zon blijven draaien als de aarde 3°C warmer wordt.
Bron: Volkskrant