Net voor iemand zich een woord herinnert ontstaan tegelijkertijd snelle hersengolven in twee delen van de hersens: de temporale associatiekwab (geel) en de mediale temporale kwab (blauw) (afb: Science News).

Als je op zoek in je brein bent naar, bijvoorbeeld, een naam van die niet zo bekende componist, dan schijnen ‘hersengolven’ van vurende neuronen te ontstaan, een halve seconde voor je op die naam komt. constateerden onderzoekers
We hebben vast allemaal wel eens het idee: in welk vakje heb ik die herinnering of dat woord opgesloten? Het lijkt er een beetje op dat zo’n zoektocht ook iets dergelijks teweegbrengt. Als mensen op zoek gaan naar een herinnering dan gaan er snelle hersengolven door bepaalde delen van de hersens, op zoek naar het juiste vakje (is mijn interpretatie; as).
Die hersengolven zouden een belangrijk onderdeel van ons geheugen (kunnen) zijn, denken onderzoekers rond Karim Zaghloul. Ze onderzochten vieertien epilepsiepatiënten met elektrodes, als onderdeel van hun behandeling. Die gaven hun gelegenheid hun hersenactiviteit te bestuderen bij het leren van woordparen.
Een tot drie minuten nadat de proefdeelnemers een woordpaar hadden geleerd, moesten ze bij het horen van een woord het bijbehorende woord noemen. Als de deelnemer zich dat herinnerden (!) dan zagen de onderzoekers een rimpeling van snelle hersengolven in delen van het brein met een frekwentie van zo’n 100 rimpelingen per seconde (maak ik op uit het bericht; ik neem aan dat het over de vuurfrekwentie van neuronen gaat; as).
Die rimpelingen verschenen bij deze proef gelijktijdig in twee hersendelen: de mediale temporale kwab, belangrijk onderdeel van het geheugen, en de temporale associatiekwab, die een rol speelt bij taal. Als het antwoord fout was, dan kwamen die gecoördineerde hersengolven minder vaak voor. Zaghloul: “We zien het gebeuren en we zien dat mensen het zich herinneren (of niet; as).”
“Als je je iets herinnert dan spring je in feite terug in de tijd en herbeleef je de herinnering”, zegt de hersenonderzoeker. Net na die die golven zagen de onderzoekers tekens die wijzen op een mentale tijdreis, namelijk een echo’s van de hersenactiviteit toen de deelnemer het woordpaar leerde. Hersenwetenschapper György Buzsáki van de universiteit van New York, die niet bij het onderzoek betrokken was, vindt dat het mooiste deel van het verhaal, omdat dat steun verleent aan de theorie dat hersengolven zijn betrokken bij het terughalen van herinneringen.

Onduidelijk

Het is nog onduidelijk of die rimpelingen ons doen herinneren, door samenhangende informatie in het brein te combineren die die herinnering mogelijk maken. Zaghloul: “Bevatten ze informatie of zijn ze het gevolg van iets anders? We weten het eenvoudigweg niet.” Vooralsnog zal ons brein ons nog wel heel wat jaren voor raadsels zetten, schat ik (=as) zo.

Bron: Science News