Blauw zijn de aanraakgebieden van mannen, rood van vrouwen (afb: PNAS)

Eigenlijk zitten mensen, anders dan onze medeprimaten, niet zo veel aan elkaar te frunniken. Als we dat doen, dan doen we dat op bepaalde delen van ons lichaam, afhankelijk van de onderlinge relatie, zo zagen, onder meer, Finse onderzoekers. Ze maakten een kaart van plaatsen waar mensen toestaan waar ze aangeraakt mogen worden op basis van onderzoek bij 1368 proefpersonen in Finland, Rusland, Italië, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Partners mogen elkaar overal aanraken, maar daarna worden de ongemakkelijke gebieden snel groter. Verboden om aan te raken.

Deelnemers kregen voor- en achterkanten zien van menselijke lichamen waarvan bekend werd gemaakt wat hun positie was in het sociale netwerk van de proefpersoon. Ze moesten aangeven waar ze aangeraakt mochten worden. Het is dan niet verwonderlijk dat bekenden en familie meer werd toegestaan dan vreemden. Daarvan willen we eigenlijk niet dat die ons aanraken. De onderzoekers hebben er een heus verslag over geschreven met allerlei statistica, maar ik vraag me af waarom ze de proeven niet met echte mensen hebben gedaan. Ik zou eigenlijk maar een gebied weten waarvan ik weet dat ik daar niet graag wordt aangeraakt (behalve door ….). Hmmm.

Bron: PNAS