Elektrische hersenstimulering werkt averechts

Gestimuleerde hersencellen

Wat gebeurt er met je hersencellen als je die elektrisch ‘stimuleert’?

Ik geloofde het niet, maar waarom ook niet? Mensen boren ook gaatjes in hun hoofd om een helderder kijk op de wereld te krijgen. Waarom zouden ze niet wat laagspanning op hun hersens zetten met de illusie daarmee slimmer te worden? En een illusie is het, die directe elektrische stimulering door de hersenpan, zo constateerden onderzoekers. Erger nog: die elektrische stimulering werkt averechts. Het laatste woord is hier echter nog niet over gezegd, waarschuwen de onderzoekers.
Kennelijk is elektrische hersenstimulering in de VS populair. Je schijnt daar doehetzelf-setjes te hebben, zodat je zelf aan de slag kunt. Misschien heb je die hier ook, maar de trend is me nog niet opgevallen. “Onze studie is slecht nieuws”, zegt Flavio Frohlch van de universiteit van Noord-Carolina. “De uitkomst lijkt logisch. Die betekent het ingewikkelde dat wat hersens doen, het verwerken van informatie, niet noodzakelijkerwijs verandert door alleen een contante elektrische stroom.” Goeie man, die Flavio, maar dan zegt hij meteen dat wisselstroom meer effect zou kunnen hebben. Dat doet me denken aan heel lang geleden, toen er serieus, dacht ik, gewerkt werd aan de ontwikkeling van een leerpil. Je moet er geen moeite voor hoeven doen, het moet je komen aanwaaien.

Het schijnt, heel opmerkelijk, begonnen te zijn toen Duitse onderzoekers in 2000 stelden dat elektrische stroom de ‘activeerbaarheid’ van hersencellen in de motorische schors vergroot. Sedertdien is er veel onderzoek naar gedaan, ook naar de mogelijkheden ervan bij de bestrijding van epilepsie of schizofrenie, bijvoorbeeld. Volgens Frohlich zat daar nogal wat bagger tussen. Hij deed zelf zijn experimenten bij 40 gezonde volwassenen: dubbelblind met een placebogroep. Die 40 deden een iq-test (WAIS-IV). Een week later werd de groep in tweeën gedeeld en de elektrodes werden geplaatst op de plek van de voorhoofdskwab. Een deel kreeg een nepsimulatie, een korte, lichte puls om ze het idee van een stimulering te geven, een ander deel de volle 20 minuten een zwakke stroom van 2 mA. Vervolgens deden alle 40 de test weer. De onderzoekers verwachtten dat die beter zou worden gemaakt door het leereffect en dat bleek ook zo voor de ‘genepte’ proefpersonen: +10 punten. De gestimuleerde hersens scoorden 6 punten lager.
Het bleek de onderzoekers dat de scores van drie van de vier soorten tests gelijk waren, maar dat het onderdeel ‘perceptueel redeneren’ van de gestimuleerde proefpersonen veel lager was dan van de controlegroep. In dat deel van de test wordt het vermogen tot logisch redeneren getoetst en het bedenken van oplossingen voor nieuwe problemen. Frohlich waarschuwt dat met zijn onderzoek de zaak is afgedaan. Vervolgonderzoek zou zich moeten richten op het effect van stimulering op de hersenactiviteit. Hij kan ook niet zeggen wat het effect op de lange termijn is. “Er is echter te veel onbekend op elektrische stimulering nu maar thuis toe te passen zonder deskundig toezicht.”

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.