De onderzoekrobot Ulyx (het gele ding) (afb: ifremer.fr)
Honderdduizenden vaten kernafval werden tientallen jaren geleden in de Atlantische Oceaan gekieperd. Onderzoekers vermoeden dat er nu radioactiviteit vrijkomt en nemen monsters uit de omgeving. Ze hebben al 1800 vaten gevonden. Dat is echter slechts een klein deel van de vaten met kernafval die in de zee/oceaan is terechtgekomen.
Met hun onderwaterrobot Ulyx hebben onderzoekers bijna 2000 vaten radioactief afval ontdekt in de noordoostelijke Atlantische Oceaan. Kwak maar in het water, is jaren het idee geweest om van je afval af te komen. De radioactieve vaten werden tussen de jaren ’50 en ’80 in de oceaan gegooid door verschillende Europese landen, waaronder Groot-Brittannië, België, Nederland, Zwitserland en Duitsland. Het was de goedkoopste en eenvoudigste ‘oplossing’ voor de verwijdering van radioactief afval uit de kernindustrie en onderzoekslabs.
Pas in 1993 werd die kwalijke ‘afvalverwijdering’ in de oceaan verboden. Tot die tijd waren echter minstens 200 000 vaten alleen al in de Noordoost-Atlantische Oceaan gegooid, op diepten van 3000 tot 5000 m.
Onderzoekers zijn nu met het onderzoeksschip “L’Atalante” naar het gebied gevaren waar vermoedelijk de helft van al het kernafval terecht is gekomen: in het West-Europese Atlantische Bekken, meer dan 1000 kilometer ten westen van La Rochelle, Frankrijk. De onderzoekers wil een kaart maken van alle locaties waar vaten met kernafval zijn gevonden. Tot nu toe is er weinig bekend over het kernafval in zee en de exacte locatie ervan.
Monsters
De “L’Atalante” zal in totaal vier weken ter plaatse blijven. Niet alleen om de locaties en de staat van de vaten te controleren, maar ook om monsters te nemen van water, bodem en dieren. Deze monsters moeten de invloed van het gestorte kernafval op het naburige ecosysteem weergeven. In totaal zijn de onderzoekers van plan om ongeveer 200 km2 zeegebied te onderzoeken.
Bron: dw.com