Sebastian Rakers (afb: Fraunhofer)

De productie van vlees kost niet alleen per jaar honderden miljoenen beesten het leven, maar is bovendien nog slecht voor het klimaat ook. Er zijn pogingen geweest om vlees in het lab te kweken, dat overigens niet per se beter voor het klimaat hoeft te zijn. Nu blijkt er in Duitsland te worden gewerkt aan het ‘kweken’ van vis op grote schaal.
Vis zou gezond zijn, maar volgens de voedsel- en landbouworganisatie van de VN staat het bijna overal in de wereld slecht voor met de visstand. Een alternatief zou zijn om vis te kweken, en dat wordt ook op grote schaal gedaan, maar de vishouderij vertoont alle kwalijke effecten die ook kleven aan de veehouderij. Zo worden voor de kweek van zalmen (roofdieren) sardientjes gevangen (niet gekweekt, heb ik begrepen). Vrijwel overal wordt meer vis gevangen dan er bijkomt door voortplanting: overbevissing en uiteindelijke zelfmoord van een bedrijfstak.
Het Duitse bedrijf Bluu Biosciences wil nu visweefsel kweken in bioreactoren. Daarmee zou het bedrijf, een ‘spruit’ van het Duitse Fraunhofergesellschaft, de eerste in Europa zijn. “We zien een snelgroeiende markt”, zegt Sebastian Rakers, medeoprichter en directeur van Bluu Bioscience. “De toekomst is aan producten die in een kringloopeconomie worden gemaakt.” In mei vorig jaar heeft hij Bluu gesticht, samen met zijn compagnon Simon Fabich.
Hun doel is het hun ‘vis’product eerst via restaurants te introduceren. Later zouden die producten dan in de supermarkt komen te liggen. De uitdaging is om een poreuze structuur te ontwikkelen die viscellen en zuurstof toelaat. “Dat is essentieel om een weefsel te krijgen dat lijkt op een natuurlijk visweefsel”, verklaart de (gewezen) zeebioloog.

Nog niet

De cellen komen van vissen die in het lab (de ‘fabriek’ ?) worden gekweekt. Aangezien die niet zouden verouderen, zouden die zich ook oneindig kunnen delen. Die cellen worden voorzien van voedingsstoffen en leveren uiteindelijk de ‘vis’ op. Voorlopig houdt Bluu het nog op een bioreactor van vijf liter, maar om echt te kunnen leveren zullen er grotere reactoren nodig zijn. Rakers: “Daar zijn we nog niet. We moeten de processtappen nog verfijnen om de cellen te kweken. Ons doel is een industriële productie.”

De voordelen van de labproductie van visweefsel zouden aanzienlijk zijn volgens Rakesn. “We hoeven geen vissen te ‘slachten’ en een weefselbiopsie (voor de celkweek; as) is maar een keer nodig.” Viskwekerijen zorgen voor veel vervuiling. Gekweekt visweefsel zou een hogere voedingswaarde hebben (afhankelijk van de voeding van de cellen, uiteraard; as) en je bent niet afhankelijk van zeeën om visweefsel te kweken.
Ook proberen de onderzoekers alternatieven te vinden voor dierproducten die nodig zijn bij de kweek, zoals foetaal kalfsserum, dat gebruikt wordt bij dit soort kweken als groeifactor. Rakers: “Dat komt van bloed van kalfsfoetussen en is belangrijke component in celkweken. Ons eerste product zal geheel vrij van dergelijke producten zijn.

Bron: Alpha Galileo