Karen Wooley (afb: Texas A&M-univ)

Lithiumionbatterijen zijn momenteel de bovenliggende ‘partij’ in opslagland, maar het is de vraag of die voldoen aan de eisen van milieu en duurzaamheid. Slechts een fractie van die batterijen wordt gekringloopt. Bovendien zijn de lithiumbronnen niet onuitputtelijk of misschien zelfs niet toereikend voor de snel groeiende behoefte aan energieopslag. Onderzoeksters rond Karen Wooley en Jodie Lutkenhaus van de Texas A&M-universiteit  hebben een organisch alternatief ontworpen.Batterijen zijn nu en in de toekomst onontbeerlijk (gegevens onze (te) grote behoeftes), maar de huidige systemen hebben enkele of vaak vele ‘losse eindjes’. Er worden al langer pogingen gedaan om een duurzame en/of recycleerbare batterij te ontwikkelen. Een van de mogelijke kandidaten is een organische batterij die na gebruik weer kan worden opgewerkt of die na gebruik op (min of meer) natuurlijke wijze ontleed als organisch afval.
Zulke batterijen maken is geen kattedrek. De actieve materialen moeten stabiel zijn tijdens gebruik, maar afbreekbaar of herbruikbaar na afloop. De afbraakproducten mogen het milieu niet belasten en ook niet het klimaatprobleem vergroten.
De batterij van Lutkenhaus en Wooley bevat geen metalen en maakt gebruik van polypeptideketens (zeg maar eiwitten) als elektrodemateriaal. De redoxactieve ‘accenten’ komen  van zogeheten viologenen (kwartaire bi-pyridiumzouten) voor de anode en stikstofoxidereadicalen voor de kathode.

Die redox-polypeptides zouden stabiel zijn tijdens gebruik en na gebruik in zure omgeving ontleden in aminozuren, de bouwstenen van polypeptiden (en eiwitten). Die polypeptidebatterijen zouden een eerste stap zijn op weg naar een werkelijk groene energieopslag en een echte kringloopeconomie, denken de onderzoeksters.

Bron: Nature