De laatste tijd verschijnen er steeds meer onderzoeksresultaten die wijzen op een versnelde smelting van het poolijs als gevolg van de aardopwarming. Dat zou vooral komen door onze ongebreidelde stooklust. Recent onderzoek van Qinghua Ding van de universiteit van Washington in Seattle geeft echter voeding aan de gedachte dat ook de Stille Oceaan een deel van de ‘schuld’ zou dragen. Ding en zijn mede-onderzoekers kwamen tot die conclusie na heranalyse van temperatuurgegevens uit 1979 tot en met 2012.
Hetzelfde deel van de Stille Oceaan schijnt zowel de opwarming van de Noordpool als het achterblijven van de aardopwarming in de laatste tien jaar op zijn ‘geweten’ te hebben. Dat zou dan kennelijk ook betekenen dat ons weer een andere verrassing te wachten zou kunnen staan: een hervatte aardopwarming, terwijl de smelting van het Noordpoolijs zou kunnen dalen.
Ding vond dat de opwarming van de Noordpool het sterkst was in Groenland en Noordoost-Canada. Ook bleek dat de opwarming niet beperkt is tot het oppervlak. Dat zou niet te rijmen zijn met de verhoging van de oppervlaktetemperatuur door het broeikaseffect. De verklaring zou in de tropische Pacifica liggen, waar het oppervlaktewater abnormaal koud was. Dat betekent minder neerslag en minder luchtturbulentie. De onderzoekers maakten gebruik van klimaatmodellen om deze veranderingen na te bootsen. Ze vonden dat door die omstandigheden golven warme lucht op grotere hoogten naar de Noordpool stroomden. Het koudere water in de Stille Oceaan bleek de Noordpool juist extra op te warmen, vooral in de laatste jaren van de vorig eeuw.
Dat zou dan betekenen dat de opwarming van de Noordpool niet alleen is toe te schrijven aan menselijk handelen (het verstoken van grote hoeveelheden fossiele brandstoffen waarbij broeikasgas CO2 wordt geproduceerd). Volgens de onderzoekers zou de helft van de opwarming van de Noordpool zijn veroorzaakt door broeikasgassen (de mens, dus), de rest zou een gevolg zijn van ogenschijnlijke natuurlijke processen in de Stille Oceaan. Het is nog steeds mogelijk dat die veranderingen in de Pacifica iets met de aardopwarming te maken hebben, maar volgens de onderzoekers is dat onwaarschijnlijk.
Onderzoek van Wenju Cai van de Australische onderzoeksorganisatie CSIRO zou al aannemelijk hebben gemaakt dat de vertraging in de aardopwarming van de laatste tien jaar grotendeels een gevolg is van temperatuursveranderingen in de Stille Oceaan. De opwarming van de Noordpool in die tijd leek een paradox. Cai: “Waarom zou de aardopwarming vertragen, terwijl de Noordpoolijskap steeds verder smelt.” Het lijkt er dus op dat die tegenstrijdige ontwikkeling een gevolg is van hetzelfde proces. Dat zou dan betekenen dat te verwachten de komende jaren (de oceaancyclys heeft een periode van 15 jaar) de aardopwarming zal versnellen, terwijl de ijssmelt vertraagt. Uiteindelijk zal ons roekeloze energiegedrag die natuurlijke variabiliteit toch wegvagen, is de verwachting van de Duitse klimaatkundige Jürgen Bade.
Bron: New Scientist