Bij (mannelijke) muisjes remmen antibiotica de ziekte van Alzheimer

Plaques en darmflora

Plaques (groen) in de hersens van onbehandelde en behandelde muisjes (rechts) (afb: univ. van Chicago)

Een langdurige antibioticakuur heeft bij mannelijke muisjes met Alzheimer de ontstekingen in de hersens verminderd en de vorming van eiwitklonteringen vertraagd. Vreemd genoeg gebeurde dat bij de vrouwtjes niet.

Het is zo langzamerhand welbekend dat onze darmflora grote invloed heeft op ons doen en laten en op onze gezondheid. Volgens onderzoeker Sangram Sisodia van de universiteit van Chicago lijkt duidelijk dat darmbacteriën een belangrijke rol spelen bij diverse hersenaandoeningen, zoals autisme, de ziekte van Parkinson en Alzheimer.
Bij Alzheimerpatiënten is de darmflora veranderd. Vandaar dat onderzoekers rond Sisodia op het idee kwamen die te veranderen om de voortgang van de ziekte af te remmen. Al eerder hadden ze aannemelijk gemaakt dat bij muisjes darmbacteriën een rol spelen bij de ontwikkeling van een Alzheimerachtige ziekte.

Microgliacellen zijn de afweercellen in de hersens. Ze vormen de eerste verdedigingslinie tegen infecties en andere bedreigingen. Ze helpen ook mee aan de ontwikkeling van de hersens van de vrucht tot de volwassenheid. De muisjes in het onderzoek hadden last van een vorm van Alzheimer. Ze werden (al of niet) behandeld met verschillende antibiotica om hun darmflora te veranderen.
Bij de mannetjes leidde dat na lange tijd tot vertraging van de beta-amyloïdeplaquevorming en een verminderde activiteit van de microgliacellen. Die gingen zich zelfs gedragen alsof de hersentjes in goede gezondheid verkeerden. Vreemd genoeg had de langdurige antibioticabehandeling geen effect bij de vrouwtjes met Alzheimer.

Poepbehandeling

Om te weten of die verandering daadwerkelijk het gevolg was van de antibioticabehandeling, voerden de onderzoekers een poeptransplantatie uit. De behandelde muisjes kregen zo de darmflora van onbehandelde muisjes, waardoor dat weer leek op hun darmflora van voor de behandeling. Daardoor verslechterde hun toestand.

Bij vrouwtjes bleek de behandeling te leiden tot de aanmaak van moleculen die ontstekingen veroorzaakten en de microgliacellen aan het werk zetten. Waarom dat niet bij mannetjes gebeurt is vooralsnog onbekend. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Bron: Futura-Sciences

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.