De Franse organisatie Stop de geprogrammeerde ‘veroudering’ (Halte à l’obsolescence programmée, HOP) heeft samen met het reparatiebedrijf Murfy een rapport gepubliceerd waaruit blijkt dat de levensduur van wasmachines tussen 2010 en 2018 is teruggelopen van tien naar zeven jaar. Je kunt rustig zeggen dat die wasmachines wat dit betreft model staan voor veel, zo niet alle consumentenproducten. Niet alleen ons energiegebruik zal duurzamer moeten maar we zullen ook langer moeten doen met de producten die we gebruiken.
Vroeger was alles beter, ik kwak ‘m er maar even in. Je deed je leven lang met een fiets, met een pak, enzovoort. Tegenwoordig wordt de omlooptijd van veel consumentenproducten, en dat zijn er veel meer dan 40 jaar geleden, steeds korter. Dat heeft soms met de techniek te maken, maar veel vaker lijkt het er op dat de fabrikanten er een potje van maken, zodat de gang er in blijft. Die ontkennen uiteraard.
Nu ligt er een rapport van HOP en Murfy waaruit blijkt dat de omlooptijd van wasmachines steeds korter is geworden: een terugloop van drie jaar over een periode van acht jaar. Dat is nogal fors. De bevindingen zijn gebaseerd op 3000 diagnoses van Murfy bij 900 eigenaars.
Die verkorting is niet alleen een aanslag op het huishoudgeld van vrijwel iedereen, maar ook een vergroting van de ecologische voetafdruk van de consument (in dit geval de Franse, maar dat geldt natuurlijk voor consumenten over de hele wereld). Alle merken ‘verouderden’ maar Miele het minst (levensduur 10,3 jaar). Samsung en LG scoorden verreweg het slechtst met een levensduur van 3,8 jaar en 4,6 respectievelijk.
Als belangrijkste ‘doodsoorzaken’ noemden de onderzoekers lastig te repareren defecten aan de elektronica, de lagering en de koolborstels (moeilijk?; as). Ze klagen vooral over de slechte bereikbaarheid van bepaalde essentiële onderdelen. Ze denken dat die onrepareerbaarheid opzet is van de fabrikant. Vaak zijn nieuwe onderdelen ook erg duur. Zo kost een nieuwe elektronische kaart gauw 200 euro. HOP noemt die onrepareerbaarheid geprogrammeerde ‘veroudering’, hoewel opzet moeilijk te bewijzen is. Geprogrammeerde veroudering door fabrikanten is sedert 2015 in Frankrijk strafbaar.
Blaam
Niet alleen de fabrikanten verdienen blaam voor hun strapatsen, maar ook de consumenten zijn niet geheel vrij van schuld. Volgens Murfy zou 60% van de mankementen een gevolg zijn van slecht onderhoud. Die zou voor de helft verholpen kunnen worden zonder vervanging van onderdelen. Ondertussen ligt er bij de Franse senaat een voorstel voor een afvalwet tegen verspilling en voor de kringloopeconomie. Die wet zal, onder meer, van de fabrikant eisen dat er bij comsumentenproducten gebruiksaanwijzingen voor reparaties komen.
Bron: Futura-Sciences