Ook het probleem van de kunststofafval blijft onopgelost

Kunststofafval

Kunststofafval (afb: Osama Mansoor/UNICEF)


Het ziet er naar uit dat de mens steeds slechter in staat is om door hemhaar zelf geschapen problemen op te lossen. Het klimaatprobleem is daar een wrang voorbeeld van, maar ook de groeiende hoop kunststofafval is een ander. In een onder auspiciën van de VN gehouden bijeenkomst in Genève slaagden de deelnemende landen er niet in tot een overeenkomst te komen om het probleem aan te pakken.
Wereldwijde onderhandelingen over een baanbrekend verdrag om plasticvervuiling te stoppen, zijn opnieuw mislukt. Er bleef een kloof bestaan tussen een groep van ongeveer honderd landen die pleitten voor een beperking van de kunststofproductie en oliestaten die aandrongen op meer aandacht voor hergebruik en opwerking.
De besprekingen werden in 2022 gestart als reactie op het toenemende wetenschappelijke bewijs van de risico’s van kunststofvervuiling voor de menselijke gezondheid en het milieu. Wetenschappers maken zich vooral zorgen over de potentieel giftige chemicaliën die kunststoffen bevatten. Die kunnen uitlogen wanneer kunststofproducten in kleine deeltjes uiteenvallen.Die microdeeltjes kun je overal vinden: in de bodem, in rivieren,, de lucht, maar ook in organen van mensen en andere dieren.

Belanghebbenden

De strijd gaat tussen de belanghebbenden die stellen dat kunststoffen niet meer weg te denken zijn uit het moderne leven en vooral kijken naar de revenuën die kunststoffen voor hen opbrengen, maar kunststoffen worden nauwelijks gerecycleerd, hooguit 10% (en dat lijkt me-as nog aan de hoge kant). Net als bij de klimaatverandering is maar een deel van de wereld verantwoordelijk voor het buitensporig gegroeide kunststofverbruik. Armere landen merken ook hier op dat ze slachtoffer zijn geworden van een probleem waar ze nauwelijks aan hebben bijgedragen.

De kunststofproductie is gestegen van tweemiljoen ton in 1950 tot ongeveer 475 miljoen in 2022 en naar verwachting zal die zonder extra maatregelen. Zo’n 100 landen, waaronder het VK en de EU, hebben aangedrongen op productiebeperkingen in het verdrag en een consistenter ontwerp wereldwijd om hergebruik te vereenvoudigen.
Het grote probleem is dat kunststoffen over het algemeen zeer duurzame (moeilijk afbreekbare) materialen zijn, maar dat ze vaak worden ingezet voor kortlopende toepassingen zoals verpakkingen en wegwerpproducten (zoals een mandopenhouder bij mijn tandarts). Een ander probleem is dat kunststoffen, afhankelijk van de toepassingen, voorkomt in bijna eindeloze combinaties van polymeren en toegevoegde stoffen, die het best gebruikt kunnen worden in langlevende toepassingen, maar dat gebeurt niet of nauwelijks

Graham Forbes, hoofd van de delegatie van Greenpeace bij de onderhandelingen over het kunststofverdrag zei: “Het onvermogen om in Genève een akkoord te bereiken moet een wake-upcall zijn voor de wereld: een einde maken aan plasticvervuiling betekent de belangen van fossiele brandstoffen rechtstreeks confronteren.
“De overgrote meerderheid van de regeringen wil een goede overeenkomst, maar een handvol kwaadwillenden mocht het proces gebruiken om dergelijke ambities de kop in te drukken.” Dan gaat het vooral om olieproducerende landen Saoedi-Arabië, Koeweit en Rusland.
De gesprekken zullen op een later tijdstip zullen worden hervat.

Bron: BBC

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.