Onderzoekers kunnen hersencellen nu zien ‘praten’

Tonen hoe hersencellen met elkaar communiceren

De, fluorescerende, sensor licht op als cellen met elkaar ‘praten’ via neurotransmitters (afb: Zhu-lab)

Onze hersens zijn nog steeds voor een zeer groot deel een groot raadsel. Met allerlei technieken proberen onderzoekers enig inzicht in de werking van hersens te krijgen, maar veel verder dan welke hersencellen er aan het werk zijn en welke cel met welke cel verbonden is zijn we nog niet gekomen (is mijn lekenmening die ik voor een betere geef). Nu schijnen onderzoekers van de universiteit van Virginia (VS) een methode ontwikkeld te hebben waarmee ze kunnen laten zien hoe hersencellen met elkaar communiceren, in heldere kleuren nog wel. Ze denken dat die techniek om de activiteit van neurotransmitters zichtbaar te maken ons veel kan leren over allerlei nog steeds onbegrepen hersenziektes zoals schizofrenie, depressie of dementie.
Voor die techniek gebruikten ze bepaalde (fluorescerende) sensoren die specifiek binden aan acetylcholine waarmee het pad van die stof is te volgen. “Tot nu toe hadden we geen manier om te zien hoe dat werkt”, zegt onderzoeker Julius Zhu. “Aan een ziekte als Alzheimer spenderen we miljarden, maar we hebben nog geen echt effectieve behandeling. Nu kunnen we voor het eerst zien wat er gebeurt.”
Om te laten zien hoe goed hun techniek werkt hebben ze die gebruikt om, in samenwerking met onderzoekers in China, de tot nu toe vrijwel onbekende wegen van de neurotransmitter acetylcholine te volgen. “Die stof speelt een belangrijke rol in ons gedrag, want die heeft effect op ons geheugen en onze stemming”, legt Zhu uit. “Die heeft effect bij Alzheimer, schizofrenie, emoties, depressie, in feite alle ziektes en problemen die met emoties samenhangen.” Daarnaast speelt acetylcholine ook een belangrijke rol elders in het lichaam, zoals, onder meer, bij de afscheiding van insuline in de alvleesklier en bij het reguleren van de bloeddruk, maar dat is een ander verhaal.

Bepaalde medicijnen die bedacht zijn voor Alzheimer richten zich op de remming van de aanmaak van acetylcholinesterase, een enzym dat acetylcholine afbreekt. Daarmee wordt getracht de vermindering van die stof tegen te gaan zoals bij Alzheimer gebeurt. Het is echter niet duidelijk hoe die remmers werken en hoeveel het enzym moet worden afgeremd.

Niet effectief

Zhu: “Die middelen zijn niet erg effectief. Ze geven alleen enige verlichting en als je met dat middel stopt dan worden de ziekteverschijnselen alleen maar erger. Je verbetert de situatie om de patiënten te helpen, maar dat is slechts tijdelijk, waarna het uiteindelijk slechter voor de patiënten uitpakt.”
Door er nu achter te komen en in kleur te tonen hoe acetylcholine en andere neurotransmitters actief zijn, kunnen artsen/onderzoekers een idee krijgen hoe dat bij gezonde mensen eruit ziet en wat de verschillen zijn met patiënten met de verschillende hersenziektes. Wellicht geeft dat ze handvatten wat ze zouden moeten doen bij de behandeling van hersenziektes, denken/hopen de onderzoekers. “Eerst moeten we erachter komen hoe dat bij gezonde mensen werkt. We zijn er al achtergekomen dat acetylcholine soms andere dingen doet dan we verwacht hadden. We willen weten hoe dat verschilt bij patiënten en daar zouden belangrijke antwoorden uit kunnen volgen”, zegt Zhu hoopvol.

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.