Als kop boven het persbericht van de TU Graz (Oost.) staat (in het Duits, ik vertaal het even)  Zenuwstimulering met behulp van implanteerbare minizonnecellen. Vervolgens gaat dat bericht verder met de mededeling dat een internationaal onderzoeksteam succesvol een idee had ontwikkeld en getest waarmee zenuwen (bedoeld wordt zenuwcellen; as) met lichtpulsen werden gestimuleerd. Dat zou een veelbelovende ontwikkeling zijn met talrijke mogelijkheden op het gebied van de geneeskunde. Van de zonnecellen in deze aanhef geen spoor.
De technologie zou nieuwsoortige implantaten mogelijk maken om hersencellen (daar hebben we het over; as) te prikkelen. Basis voor die technologie zijn kleurstoffen die ook in organische zonnecellen worden toegepast. Daar zijn die zonnecellen, dus. Opgedampt op een oppervlak (dat zou een folie zijn; as) werken die ook als zonnecellen en zetten licht om in stroom. Zenuwcellen op zo’n folie reageren op die elektrische prikkels door te ‘vuren’ om soortgenoten ‘op te vrijen’.
Onderzoekster Theresa Reinmüller: “In tegenstelling tot de nu gangbare elektrostimulering met metaalelektroden vormen onze pigmentfolies een nieuwe mogelijkheid om hersencellen te prikkelen.” De folies zijn zo dun dat ze makkelijk te implanteren zouden zijn. De velletjes worden met rood licht bestraald dat relatief ver in het lichaam kan doordringen. “We denken dat kortstondige behandelingen tot langdurige effecten zullen leiden. Die experimenten zijn we nu aan het doen”, zegt medeonderzoekers Rainer Schindler de Med Uni Graz.
De methode zou veiliger en minder hinderlijk zijn dan met metaaleletroden, maar op de een of andere manier moeten die pigmentvelletjes toch wel in de hersens worden geplaatst. Hoe schadelijk is dat?

Hersenbeschadigingen

De onderzoeksters zien zware hersenbeschadigingen als een toepassingsgebied. Celstimulering zou het herstel kunnen bevorderen en complicaties, zoals het afsterven van hersencellen, kunnen voorkomen, denken ze. Ze denken ook aan pijnbehandelingen maar ook aan een nieuw soort netvliestransplantaties.

Alvorens het zo ver is zal er nog wel wat onderzoek moeten worden gepleegd, maar de onderzoekster denken dat toepassing in de klinische praktijk over enkele jaren al werkelijkheid zal zijn.

Bron: Alpha Galileo