Dat onze darmflora invloed op onze gezondheid heeft is inmiddels welbekend. Nu hebben Duitse en Amerikaanse onderzoekers laten zien hoe in vesikels verpakte biomoleculen van bacteriën worden opgenomen door allerlei cellen in muisjes, ook door hersencellen. Dit onderzoek zou het begrip over de invloed van bacteriën op onze gezondheid moeten vergroten, is het idee.
Gemiddeld dragen we meer bacteriecellen mee dan eigen cellen; 1,3 tegen 1. Al die cellen bij elkaar bevatten meer genetisch materiaal dan onze eigen cellen. Daar is de verhouding 150 tegen 1. De stofwisselingsproducten van bacteriën hebben invloed op het wel en wee van het organisme waarin ze huizen. Zo zorgen die voor de ‘opleiding’ van afweercellen, sturen de stofwisseling van de gastheervrouw en beïnvloeden de celdeling van darmcellen, om maar wat te noemen. Een verandering in de samenstelling van de darmflora heeft invloed op onze gezondheid en het verloop van ziektes.
Dat er invloed van de darmbacteriën op de darmcellen is, is niet zo verwonderlijk. Lastiger is te verklaren hoe de darmbacteriën invloed kunnen hebben op verder gelegen weefsels (en dus cellen) zoals nieren en hersens. Er waren al vermoedens dat kleine ‘bootjes’ (vesikels) die bacteriën versturen die gevuld zouden kunnen zijn met eiwitten en/of RNA-moleculen. Nu hebben onderzoekers van de Duitse Goethe-universiteit, de universiteit van Erlangen-Neurenberg en de universiteit van Californië bij muisjes eens wat nauwkeuriger gekeken hoe die bacteriële biomoleculen worden afgeleverd en waar.

De proefdiertjes kregen E. coli-bacteriën toegediend die genetisch zo veranderd waren dat ze een genschaar (Cre) aanmaakten en die via de ‘bootjes’ elders terecht kwam (moest komen). De muisjes zelf waren genetisch zo veranderd dat ze een gen hadden dat codeerde voor een rood oplichtend eiwit. Dat gen kon worden geactiveerd door de genschaar
(het Cre/LoxP-systeem). Als een cel die genschaar ‘inslikte’ ging er een rood lampje branden (was het idee).

Rood gekleurd

Als na toediening van de E. coli’s de weefsels van de muisjes werden onderzocht (dat die, naar ik aanneem, met de dood hebben moeten bekopen), bleek dat verschillende cellen in lever, milt, hart en nieren rood gekleurd waren, maar ook afweercellen. Zelfs in de muizenhersentjes waren roodgekleurde cellen waar te nemen. “Het is bepaald indrukwekkend dat die vesikels ook door de bloed/hersenbarrière waren gekomen die de hersens goed afschermt”, zegt Stefan Momma van de Goethe-universiteit. “Dat de bacteriële biomoleculen zelfs door de stamcellen van de darmwand worden opgenomen vertelt ons dat darmbacteriën zelfs de eigenschappen van de darmwand kunnen veranderen.”
De ‘vindplaatsen’ van de rode cellen wijzen er volgens de onderzoeker op dat die stoffen via de bloedvaten worden verspreid. “Verder onderzoek zal niet alleen onze kennis over ziektes als autoimmuunaandoeningen en kanker vergroten. Die vesikels zijn ook uiterst interessant als ‘bezorgers’ van medicamenten of voor de ontwikkeling van vaccinatiemethodes. Ze kunnen ook wijzen op een pathologische (ziekmakende; as) verandering van de darmflora.”

Bron: Alpha Galileo