Een transistorradiootje (rechts op het schapje) speelt een paar minuten op 10 moscellen (afb.: Fabienne Felder)
Het bericht in webblad Wired deed me een beetje denken aan het verhaal van die Italiaanse onderzoeker die planten als sensor wil gebruiken. Ontwerpster Fabienne Felder gebruikt mossen om zonlicht om te zetten in elektriciteit. De mossen doen dat lang niet zo goed als moderne zonnecellen, maar hebben daarnaast een aantal voordelen, waarvan de productie ervan de meest in het oog lopende is. Of het ooit meer wordt dan een geintje, moet nog worden afgewacht, maar voorlopig is Felder en haar wetenschappelijke ‘helpers’ er in geslaagd een radio een paar minuten aan de praat te houden met de ‘moscellen’Felder had ideeën om een jumbojet te bekleden met mossen om de cabinelucht te zuiveren en om als leveranciers te dienen voor de stroom van de tv-schermen in de stoelen. Getikt, dat mens, zou ik denken, maar daar waren biochemicus Paolo Bombelli en plantkundige Ross Dennis van de universiteit van Cambridge (VK) het niet mee eens. Ze boden haar de mogelijkheid haar kunsten in hun labs te vertonen, waarbij ze zelf natuurljk niet werkeloos zouden blijven toekijken.
Ze gingen aan de slag om de mogelijkheden van potplanten als stroomgeneratoren te onderzoeken, die zonlicht omzetten in elektriciteit. Ze hadden al eerder met ontwerpers gewerkt en maakten een eerste ontwerp, de mostafel, om een lamp te laten branden. Dat lukte niet, maar wel konden ze een klein vloeibaarkristalscherm van stroom voorzien. Beide onderzoekers wilden, op praktische gronden, hun doelen niet al te hoog stellen en stelden Felder voor te beginnen met een eenvoudige transistorradio.
Dat is ze gelukt, al doet het ding op de moscellen het niet langer dan een paar minuten. Hoe de moscellen elektrisch in elkaar steken wordt in het Wired-artikel niet uit de doeken gedaan. Ook zou ik eigenlijk moeten uitzoeken waarom Felder het vooral op mossen ‘gemunt’ heeft. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de bescheiden verschijning van die vaak prachtige plantjes. “Geef de onderzoekers nog een paar jaar”, zegt Felder optimistisch.
De universiteit is in ieder geval hoopvol over de mogelijkheden van de moscellen en heeft er een octrooi op aangevraagd. Er wordt een bouwpakket gemaakt om kinderen de werking te laten zien. Het gaat er nu om wegen te zoeken de zaak te verbeteren: uitkienen welke mossoort het beste werkt en de onderzoekers hopen het rendement te verbeteren door het mos direct op geleidende oppervlakken te laten groeien. Dat wordt nog een hele zoektocht. Alleen al in Engeland zijn zo’n 20 000 mossoorten te vinden.
“Op kleine schaal kunnen we binnenkort de kamerplanten gebruiken als stroomgenerators om telefoons op te laden”, denkt Felder. “Op grote schaal zal de juiste keuze van planten belangrijk zijn. Dat moet worden uitgezocht, ook waar het gaat om bevloeiing, onderhoud en dergelijke.”
Dat zal allemaal niet vandaag of morgen een groene telefoonoplader opleveren. Felder is optimistisch, omdat de huidige opzet slechts 1 promille ‘pakt’ van de elektronen die zouden kunnen worden ‘geoogst’. “Het idee dichter bij de natuur te komen en die slim te gebruiken zonder die uit te buiten, bevalt me”, zegt de ontwerpster die zich in haar hart een wetenschapper voelt.
Bron: Wired