Klimaatakkoord geen flop maar onvoldoende voor 2°C-grens

2°C-grensaardopwarming onhaalbaar

De 2°C-grens voor aardopwarming is met het akkoord van Parijs onhaalbaar (afb: New Scientist)

Er is afgelopen week in Parijs een klimaatakkoord bereikt. Dat ziet er minder slecht uit dan met mij velen hadden verwacht, maar is volstrekt onvoldoende om onder de 2°C-grens aardopwarming te blijven, denken wetenschappers. Als de landen zich aan al hun beloften houden, dan zou het mogelijk zijn dat we de aardopwarming onder de 4 of misschien 3 graden houden, maar dat is nog verre van zeker, schrijft Michael le Page in het Britse blad New Scientist. Volgens Le Page zou Parijs wel eens de gemiste kans kunnen zijn voor wereldleiders om onder de beoogde 2°C-grens te blijven.

Die 2°-grens zou geen doel moeten zijn, maar het absolute plafond, vinden nogal wat klimaatwetenschappers. Het zou daarom ook veel beter zijn de doelen ambitieuzer te maken. Het bereikte akkoord zou bij lange na niet genoeg zijn om die ambitieuzere doelen te halen. Klimaatwetenschapper de Amerikaanse aardwetenschapper James Hansen is dan ook allerminst tevreden over het akkoord. “Alleen waardeloze woorden. Er is geen actie, alleen beloften. Zo lang fossiele brandstoffen het goedkoopst zijn, zullen die verstookt worden.”

Het was al duidelijk dat wat landen beloofden te doen niet voldoende is om de aardopwarming onder de 2°C te houden. Dat werd in de aanloop naar de klimaatconferentie in Parijs, onder veel meer, ook erkend door VN-onderhandelaarster Christiana Figueres. Dat is niet veranderd. Volgens de Canadese Corinne Le Quéré van de East Anglia-universiteit, die zich bezighoudt met broeikasgasuitstoot, schieten de door de landen beloofde verminderingen van die uitstoot volledig te kort. Volgens berekeningen zouden de in Parijs door de landen ingediende plannen de aardtemperatuur met gemiddeld ongeveer 2,7°C doen toenemen. De 2°C-stijging is al een grote aanslag op diverse ecosystemen, maar ook op de voedselvoorziening en de leefomstandigheden voor de mens in nu al warme streken zoals het Midden-Oosten. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de verwachte zeespiegelstijging. De koraalriffen zouden die stijging van 2°C niet overleven. Het Noordpoolijs zal geheel verdwijnen. Daar is de temperatuurstijging toch al hoger dan elders. Zelfs een stijging van 1,5°C is allesbehalve ‘veilig’.

Verplichting

Mooi is wel dat er een soort systeem is overeengekomen dat bedoeld om landen aan hun belofte te houden. Elke vijf jaar moeten de landen hun vorderingen melden overeenkomstig hun eigen beloftes. Elk rapport over de nationaal bepaalde bijdrage moet beter zijn dan het vorige. Dat stond niet in eerdere conceptakkoorden. Sommigen noemen dat dan een verplichting, maar de vraag is natuurlijk war er gebeurt als landen zich niet aan hun afspraken houden, laat staan dat je die landen kunt verplichten om meer te doen dan beloofd. Landen kunnen zich zonder gevolgen terugtrekken, zoals diverse landen, onder meer Canada, na het Kyoto-protocol in 1997 hebben gedaan. De VS hebben dat protocol nooit geratificeerd.

Volgens Piers Forster van de universiteit van Leeds (Eng) zou er een echte wereldrevolutie nodig zijn om onder de 1,5°C-grens te blijven. “Zelfs de lucht- en scheepvaart, die nu zijn uitgesloten van het akkoord, zullen de komende paar jaar onderhanden moeten worden genomen.” Alles zal uit de kast gehaald moeten worden wat de koolstofarme energieopwekking betreft. Dan hebben we het dus ook over kernenergie. Huizen en het verkeer zullen zullen koolstofvrij moeten worden. Of dat realistisch is, is de vraag. Volgens Michael Grubb van het University College in Londen zou zoiets in een democratie onhaalbaar zijn. “Alles wat ik de laatste 15 jaar geleerd heb wijst in die richting”, zei hij tegen de Britse krant the Daily Telegraph.

Bronnen: New Scientist, der Spiegel

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.