Welles/nietes: Klimaatakkoord Parijs is on-/haalbaar

Parijs met EifeltorenIn Parijs is, zoals bekend, eind 2015 een klimaatakkoord gesloten met als ‘ambitieuze’ doelstelling de aardopwarming onder de 1,5°C te houden. Gaat niet lukken, zeiden diverse vertegenwoordigers van, vooral, milieuorganisaties en politici en onderzoek bevestigde dat idee. Nu schijnt weer een andere groep onderzoekers te hebben becijferd dat die 1,5°C-grens wel degelijk haalbaar is, als we straffe maatregelen nemen. Een ander onderzoek, waaraan, onder meer, onderzoekers van de universiteit van Antwerpen hebben meegedaan zou hebben uitgewezen dat ecosystemen op het ‘koolstofkantelpunt’ staan. We zouden van een periode waarbij kooldioxide vooral gunstig werkt (meststof) (kunnen) overgaan op een periode die wordt beheerst door temperatuurstijging. Wie biedt meer?
In de eerste periode zouden planten nog profiteren van de bemesting door CO2 en NOx, daarna zullen de nadelen de overhand krijgen. “De aarde staat op een kantelpunt tussen een periode gedomineerd door bemesting, waarin ze groener en productiever is geworden, en een periode gedomineerd door opwarming, waarin ecosystemen het steeds moeilijker krijgen en minder productief dreigen te worden”, zegt Ivan Janssens van de universiteit van Antwerpen. Dat kan aanzienlijke gevolgen hebben, voor de hout- en voedselproductie, maar ook voor de klimaatopwarming zelf.

Bossen en graslanden nemen ongeveer een derde van de menselijke CO2-uitstoot op. Als ecosystemen inderdaad minder koolstof gaan opnemen, is dit volgens de onderzoekers slecht nieuws voor het klimaatakkoord van Parijs, met afspraken om tegen het einde van deze eeuw de menselijke koolstofemissies te laten dalen tot onder het niveau van de koolstofopname door de natuur.

Haalbaar

“Het ziet er naar uit dat we de doelstellingen van Parijs kunnen halen”, zegt Michael Grubb van het University College in Londen, een van de auteurs van het nieuwe onderzoek. Na het bereiken van het akkoord stelde Grubb nog dat de doelstellingen ervan veel te hoog gesteld waren en niet te verenigen zouden zijn met de democratie, die beslissingsprocessen altijd zou vertragen, maar die mening is nu veranderd. Er zou meer ‘ruimte’ zijn voor meer kooldioxide en de uitstoot daarvan is eerder gestopt te groeien dan gedacht. Dat is vooral te danken aan China, stelt Grubb. Ook zouden de steeds sneller dalende kosten van hernieuwbare energie een belangrijke rol gespeeld hebben. “We zitten midden in een energierevolutie.”
Medeonderzoeker Myles Allen van de universiteit van Oxford legt uit dat er diverse methodes zijn gebruikt om een nieuwe schatting te maken. Eerder onderzoek voorspelde een snellere opwarming, waarbij werd aangenomen dat vervuilende deeltjes in de atmosfeer sneller zouden worden opgeruimd dan in werkelijkheid. Die deeltjes houden zonlicht en -warmte tegen.

De onderzoekers schatten (nu) dat er kans van 66% is dat we in 2100 de 1,5°C-grens halen (dus daar onder te blijven). De hoeveelheid die we nog mogen uitstoten zou liggen op  240 miljard ton CO2, ervan uit gaand dat ook andere broeikasgassen als methaan en stikstofoxides aan banden worden gelegd. Er moet wel snel actie ondernomen worden. Ook zullen de landen hun eigen doelstellingen moeten aanscherpen, stellen de onderzoekers.
Het internationale klimaatforum van de VN, dat gebruik maakt van een ‘ambitieus’, scenario komt tot grotere reducties. Grubb stelt dat zoiets alleen mogelijk is als een economie in elkaar stort zoals tijdens de crisis in de jaren 30, de tweede wereldoorlog en het einde van de Sovjetunie. Minder verminderen, maar eerder beginnen zou ook werken, beweren de onderzoekers.

Records

Volgens de Britse weerkundige dienst is de relatief trage stijging of zelfs stabilisatie van de temperatuur in het begin van deze eeuw inmiddels voorbij en in de afgelopen drie jaar werden steeds nieuwe temperatuurrecords gevestigd. In de afgelopen twee jaar was de temperatuurstijging ten opzichte van het voorindustriële al 1°C.

De warmte die door de broeikasgassen wordt vastgehouden wordt voor het overgrote deel (97%) geabsorbeerd door de oceanen. Slechts 3% van dat totaal leidt tot hogere temperaturen. Mede door die scheve verhouding bleef dat proces tientallen jaren onopgemerkt.
Volgens weerkundigen is de vertraging van de aardopwarming tussen 1999 en 2014 het gevolg van een natuurlijke cyclus in de Stille Oceaan, die leidt tot een versnelling van de oceaancirculatie, waardoor meer warmte door de oceanen wordt geabsorbeerd. Die cyclus is nu ten einde. Die cyclus geeft ons mensen geen enkel respijt, stelt Allen. We zullen toch echt zelf iets moeten doen om te voorkomen dat het fout gaat, maar wie heeft er nou gelijk?

Bronnen: the Guardian, de Morgen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.