Twee hommels op een kunstbloem (afb: Antonia Schumann et. al)

Hommels blijken weinig last te hebben van insecticiden en fungiciden, ook niet in combinaties, zo zou uit onderzoek van de Julius-Maxiliansuniversiteit van Würzburg en die van Bayreuth zijn gebleken.
De onderzoeksters rond Antonia Schuhmann verdeelden een hommelgroep in vier ‘compartimenten’ en stelden de beestjes bloot aan de bestrijdingsmiddelen: de schimmelbestrijder Cantus® Gold (boscalide/dimoxystrobine) en de neonicotinoideinsecticide Mospilan® (acetamipride) en combinaties daarvan. Vervolgens keken ze of die blootstelling effect had op het vlieggedrag van de insecten en van hun leervermogen.
“In de natuur worden bijen aan allerlei factoren blootgesteld”, zegt medeonderzoekster Ricarda Scheiner. “Pesticidegebruik is een van de oorzaken van de achteruitgang van insecten(populaties; as).” Wilde bijen en hommels krijgen op hun voedseltochten te maken met veel verschillende bestrijdingsmiddelen, die ze mee naar de ‘huis’ nemen via het verzamelde voedsel (de honing). Schuhmann: “Die mengsels kunnen effecten hebben op het gedrag die moeilijk te voorspellen zijn. Sommige stoffen zouden kunnen reageren en/of elkaars effecten beïnvloeden, waardoor het effect versterkt of afgezwakt wordt.”

Proef

Voor de proef werd de hommelkolonie in vier groepen verdeeld. Om hun leervermogen te testen werd de hommels aangeleerd bepaalde, gekleurde (kunst)bloemen te bezoeken om een (suiker)beloning te krijgen. Dat kregen ze voor elkaar, ook na de blootstelling aan bestrijdingsmiddelen.
Het vlieggedrag werd geregistreerd met een radiogolftechniek, waar de hommels elk een eigen ‘nummer’ mee kregen. Uitlezers voor de kolonie herkenden de verschillende hommels en vertrek en thuiskomst werd geklokt. Ook daar zagen de onderzoeksters geen verschil. Hierbij vraag ik me wel af of je daaruit kut concluderen dat ze buiten even actief waren.

Schuhmann: “De proeven tonen aan dat hommels geen last hebben van bestrijdingsmiddelen.” Waarom de stand van wilde bijen dan toch zo achteruitgaat is dan de grote vraag. Volgens Scheiner zouden hommels baat hebben van hun sociale gedrag in de kolonie, waardoor giffen ook geen of althans weinig effect hebben op ook zwakke exemplaren. Hebben wilde bijen dan niet zo’n gedrag?, denk ik(=as) dan. Buitendien zijn hommels heel wat groter dan de gemiddelde wilde bij (ja en;as) . Meer onderzoek moet meer klaarheid brengen, concluderen de onderzoeksters hetgeen ik beaam.

Bron idw-online.de