Waarom zorgt nieuwe technologie altijd voor meer problemen waar die er een heeft opgelost, vraagt natuurkundige Mark Buchanan zich in the Guardian af. Goeie vraag, maar echt een antwoord geeft hij niet anders dan dat hij zegt dat de ‘oplossers’ (vaak ingenieurs) de wereld vaak vereenvoudigen om de oplossing voor een probleem te vinden. Wat minder optimisme en meer voorzichtigheid is gewenst stelt hij, maar hij denkt toch niet dat dat gaat gebeuren?Kijk naar de EU die kernenergie, een bewezen gevaarlijke en oneconomische technologie die ons met immense problemen opzadelt/zal opzadelen, als groen bestempelt omdat bij die techniek geen broeikasgassen zouden vrijkomen (dat zit nog). Biomassa of biobrandstoffen groen noemen is ook zo’n denkfout. Dan kan je kolen ook wel groen noemen, want ook dat is hernieuwbare energie (maar duurt de vernieuwing wel een poosje, net als bij olie). Dan zullen we het maar helemaal niet hebben over dat massaal gebruikte wanproduct: de auto, die louter staat voor verspilling (van energie, grondstoffen, gezondheid, ruimte en ga zo nog maar even door).  Hoe is het mogelijk dat zo’n wanproduct zo mateloos populair is geworden?

Die menselijke kortzichtigheid zal niet verdwijnen, vrees ik, gelet ook op het vrij grote aantal oorlogen en conflicten dat momenteel voor veel mensen de wereld onleefbaar maakt. Hoeveel ki we ook ontwikkelen. Nog zo’n massaal wanprodukt waarvan de kapitalistische wereld grote verwachtingen heeft (en niet alleen de kapitalistische wereld), maar dat is oorzaak is/zou kunnen zijn van veel grote problemen. Daar maakt Buchanan zich in zijn stukje druk over. Overigens las ik in bild der wissenschaft dat optimisten een vergelijkbaar activiteitenpatroon in de hersens hebben, waar die bij pessimisten nogal van elkaar verschillen. Optimisten hebben ook een grotere kennissenkring en zijn minder vaak eenzaam (dus). Ik ben een pessimist…

as