Klimaatindex 2014
Zo kunnen we niet doorgaan, is de boodschap van het derde deel van het negende klimaatrapport van de VN dat zondag in Berlijn is gepresenteerd. De CO2-uitstoot is de laatste jaren sterker gegroeid dan ooit: 2,2% per jaar. De totale emissie zal in het midden van deze eeuw met 40 tot 70% gedaald moeten zijn om de aardopwarming te temperen. De kosten van klimaatmaatregelen zouden zijn te overzien.
De sterke groei van de kooldioxide-uitstoot is deels een gevolg van de bevolkingsgroei, maar vooral van de economische groei. De financiële ‘crisis’ heeft de groei alleen maar wat geremd, aldus het rapport. Dit deelrapport houdt zich bezig met de maatregelen die er kunnen worden genomen tegen de aardopwarming. Het eerste ging over de wetenschappelijke inzichten in het fenomeen klimaatverandering, het tweede over de gevolgen voor mens en natuur.
Om enige kans van slagen te hebben zullen koolstofarme technologieën in 2050 met een factor drie tot vier moeten stijgen. We hebben het dan over wind-, zonne-energie, biomassa en waterkracht, maar ook over kernenergie en de ‘klassieke’ fossiele verbranding met CO2-afvang. Het vervelende is alleen dat de VN net heeft geconstateerd dat de investeringen in duurzame energie teruglopen, wat deels te maken heeft met het goedkoper worden van die technologie. Het aandeel van steenkool groeit echter.
Dat is precies de verkeerde richting op, want ‘ontkoling’ zou de trend moeten zijn: minder fossiele brandstoffen in de energiewinning. Niet alleen duikt in dit rapport kernenergie op als koolstofarm alternatief (van de duivel en Beëlzebub), maar ook de door velen verguisde geotechniek. Het klimaatforum van de VN (IPCC) maakt geen keuze. Het biedt de lezers (en de beleidsmakers) van het rapport alleen beslishulp. De wetenschappers hebben zich op de wetenschap gericht. De politici moeten de keus maken.
Volgens de IPCC zijn de grote negatieve gevolgen van de klimaatverandering nog steeds te voorkomen, maar dan moet de uitstoot van kooldioxide, zoals gezegd, midden deze eeuw met 40 tot 70% afnemen en in 2100 op 0% uitkomen. Wat we tot nu toe hebben afgesproken zou veel te weinig zijn. We komen dan op een stijging van 3 graden uit. Als er helemaal niks gebeurt, stijgen de temperaturen met zo’n 3,7 tot 4,8 graden.
China, met 25% van de wereldemissies de grootste uitstoter van broeikasgassen, is bezig met een proces van ontkoling, dat echter vooral is ingegeven door de slechte luchtkwaliteit in steden. Ook de VS (17%) verbruikt minder kolen en meer (schalie)gas, wat leidt tot een daling.
De kosten voor klimaatmaatregelen zouden relatief bescheiden zijn. De prijzen van consumptiegoederen zouden met 1,6 tot 3% per jaar stijgen, waarvan 0,06 procentpunt voor rekening van klimaatmaatregelen komt. Wie wat zal gaan betalen is nog steeds een grote, onbesliste strijdvraag. Een ding maken de wetenschappers in dit rapport kristalhelder duidelijk. We kunnen niet hopen dat het slinken van de voorraden van fossiele brandstof ons uit de klimaatbrand helpt. Daarvoor zijn de voorraden nog veel te groot.
Bron: Der Spiegel