Als landen hun broeikasgasuitstoot aanzienlijk, snel en goedkoop willen drukken dan moeten ze inzetten op duurzaam en niet op kernenergie, constateren onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Sussex. Ze zeggen het niet met zoveel woorden, maar eigenlijk vinden de onderzoekers het maar dom om geld in kernenergie te steken om klimaatonheil te voorkomen.

De onderzoekers bekeken de situatie in 123 landen gedurende 25 jaar. Uit die analyse kwam naar voren dat landen met een kernenergieprogramma er over het algemeen niet in slagen de broeikasgasuitstoot voldoende omlaag te brengen. Kernenergie is volgens hen geen effectief middel om die uitstoot te verlagen, zoals kernenergieaanhangers keer op keer betogen.  Armere landen die gokken op kernenergie laten zelfs een stijging van de broeikasgasuitstoot zien. De onderzoekers stellen dat hernieuwbare en kernenergie niet goed samen gaan in het streven de uitstoot stevig te verminderen.
“Het bewijs ligt er dat kernenergie de minst effectieve manier is om kooldioxide-emissies te reduceren”. zegt Benjamin Sovacool. “Dat samen met de tendens dat kernenergie niet goed samengaat met het hernieuwbare alternatief is reden voor ernstig twijfel over de wijsheid (ironisch? as) om de voorkeur te geven aan investeringen in kern- boven hernieuwbare energie. Landen die grote plannen hebben met kernenergie lopen het risico de voordelen van de grotere klimaatvoordelen van hernieuwbare energie mis te lopen.”

Centraal tegenover decentraal

De onderzoekers gebruikten gegevens van de Wereldbank en het Internationaal Energieagentschap van de jaren 1990 tot en met 2014, waaruit ze concludeerden dat duurzaam en nucleair elkaar bijten. Zo is voor kernenergie een centraal stroomnetwerk nodig. Dat maakt het inpassen van kleinschalige decentrale duurzame opwekking lastig en duur. Is soortgelijks geldt ook voor investeerders, overheidsinstellingen en de arbeidsvoorziening. Groot en centraal (kernenergie) tegenover kleinschalig en decentraal (hernieuwbare energie) gaat moeilijk samen.

Volgens Andy Stirling, hoogleraar wetenschap- en technologiebeleid in Sussex, toont dit onderzoek de irrationaliteit aan van investeringen gebaseerd op het ‘doe-alles’-argument. “Onze conclusies laten niet alleen zien dat investeringen in nucleair over de hele wereld minder effectief zijn dan in hernieuwbare energie om de kooldioxideuitstoot te verminderen, maar dat de wrijving tussen de twee strategieën die effectiviteit ook nog eens aantast.”
Uit de analyse van de beschikbare gegevens kwam naar voren dat landen met een hoog brutobinnenlandsproduct die op kernenergie gokken de kooldioxideuitstoot licht verminderen, minder dan met hernieuwbare energie. Zoals al opgemerkt blijkt dat bij armere landen die op kernenergie inzetten de kooldioxideuitstoot zelfs omhoog gaat.

Medeonderzoeker Patrick Schmid van de ISM in München noemt het verbazingwekkend hoe duidelijk en consistent de resultaten zijn gegeven de verschillen in landen en situaties. “In een groot aantal landen is de relatie tussen hernieuwbare elektriciteit en CO₂-emissies tot zeven keer sterker dan de overeenkomstige verhouding tussen kernenergie en de kooldioxideuitstoot.”

Bron: Science Daily