We kunnen een voorbeeld nemen aan India (afb: footprintnetwork.org)
Vanaf vrijdag leeft de mensheid op de ‘pof’, Morgen 24 juli is de dag dat de mensheid het herstelvermogen van de aarde (de natuur) heeft opgebruikt, de werelduitputtingsdag. Het vorig jaar viel die dag op 1 augustus. Al sinds 1972 zijn we door de barrière van een jaar gegaan en knijpt de mens de aarde steeds verder uit.
Deze datum, berekend door Global Footprint Network, is gebaseerd op de nationale voetafdrukken en de biocapaciteit die worden bijgehouden door universiteit van York.
Dat die dag op 24 juli valt, betekent dat de mensheid momenteel 1,8 keer sneller gebruikmaakt van de natuur dan de ecosystemen van de aarde kunnen regenereren. Deze overconsumptie ontstaat onder meer doordat mensen meer CO₂ uitstoten dan de biosfeer kan absorberen, meer zoet water gebruiken dan wordt aangevuld, meer bomen kappen dan er kunnen groeien, sneller vissen dan de bestanden zich aanvullen, enz. Dit overmatig gebruik, meer dan de natuur kan aanvullen, put onvermijdelijk het natuurlijke kapitaal van de aarde uit. Het brengt de langetermijnzekerheid van hulpbronnen in gevaar, vooral voor degenen die al moeite hebben om toegang te krijgen tot de hulpbronnen die nodig zijn om te functioneren.
Uitputting is niet alleen de drijvende kracht achter biodiversiteitsverlies, verlies van hulpbronnen, ontbossing en de ophoping van broeikasgassen in de atmosfeer, wat extreme weersomstandigheden verergert, maar uitputting wakkert ook stagflatie, voedsel- en energieonzekerheid, gezondheidscrises en conflicten aan. We (=de mensheid) loopt tegen grenzen aan die de aarde ons stelt.
De rest van het jaar na de uitputtingsdag leeft de mensheid op de planeet op de pof. Dus, zelfs als de datum gelijk blijft, neemt de druk op de planeet toe, omdat de schade door uitputting optelt . Elk jaar dragen de tekorten bij aan de reeds bestaande ecologische schuld.
Marktfalen
Volgens Global Footprint Network is uitputting een duidelijk voorbeeld van marktfalen. Overconsumptie schaadt iedereen. Uitputting is een directe bedreiging voor de overgebruikers, die afhankelijk zijn van grote hoeveelheden te laag geprijsde grondstoffen die steeds schaarser worden naarmate het marktfalen aanhoudt.
Oplossingen zijn beschikbaar en financieel voordelig, stelt de organisatie. Er zijn kansen op vijf belangrijke gebieden: steden, energie, voedsel, bevolking en planeet. Volgens het netwerk zijn er voldoende opties om de uitputtingsdag naar een latere datum te verschuiven (bij voorkeur voorbij 31 december). Zo zou een verlaging van de CO2-uitstoot van fossiele brandstoffen met 50% de uitputtingsdag met drie maanden naar achter kunnen verplaatsen.
Bron: der Spiegel