Botsing van sonde met Didymosmaantje liep niet zoals verwacht

DART boven de aarde

Artistieke impressie van DART (en MUBLCOM) boven de aarde (afb: WikiMedia Commons)

Drie jaar na de botsing tussen de Dart-sonde en de planetoïde Dimorphos heeft een onderzoek de gevolgen van de inslag op losse schroeven gezet. Het lijkt erop dat de losgeraakte stukken rots zich niet hebben gedragen zoals verwacht, wat twijfels zaait over toekomstige beschermingsmissies. De bedoeling van de (opzettelijke) botsing was om te zien of het mogelijk is om meteorieten die de aarde bedreigen van richting te laten veranderen. Lees verder

Aardas verschuift door aanleg stuwdammen

Aardas verschuift door aanleg stuwdammen

Stuwdammen zorgen ervoor dat de aardas verschuift (afb: WikiMedia Commons)

Stuwdammen hebben ervoor gezorgd dat de polen op aarde verschuiven (dan gaat het om de polen van de aardas en niet de magnetische polen maar om de plaats op aarde waar de aardas zich bevindt). In de eerste helft van de twintigste eeuw zou die gemiddeld 0,3 cm per jaar hebben bedragen, in de tweede helft 0,95 cm per jaar. De gegevens zijn gebaseerd op ongeveer 72% van de watervoorraad die worden vastgehouden door stuwdammen. Die ontbrekende 27% zou volgens de onderzoekers rond Jerry Mitrovica van de Harvarduniversiteit geen noemenswaardige invloed op het berekende resultaat hebben gehad. Lees verder

Aardkern lijkt van vorm te veranderen

Aardkern

De binnenkern is vast (maar het heetst). De buitenkern is vloeibaar `(afb: WikiMedia Commons)

In de laatste twintig jaar lijkt de aardkern van vorm te veranderen, stellen onderzoekers rond John Vidale van de universiteit van Zuid-Californië. Dat heeft, onder meer, effect op de draaisnelheid van de aarde (en dus de lengte van de dag, zij het dat om duizendsten van seconden gaat) en het magneetveld rond de aarde. Grappig is dat we van de aardkern eigenlijk nog maar weinig weten.
Lees verder

Mars heeft een vloeibare ijzeren kern met daaromheen vloeibaar gesteente

InSIght

Zo moet InSight er hebben uitgezien toen ie nog niet vies geworden was (afb: WikiMedia Commons)

Het Marskarretje InSight heeft zo’n vier jaar op de Rode Planeet rondgereden tot eind 2022 en onder meer ook seismische metingen verricht (totdat de zonnepanelen zo vies geworden waren dat ze niet meer functioneerden). Uit eerdere berekeningen in 2021 zou de vloeibare ijzeren kern een straal hebben van zo’n 1830 km op een straal van bijna 3400 km voor de planeet, maar dan zouden daar ook lichtere elementen in moeten zitten als zwavel en waterstof. Gelukkig blijkt die ijzeren kern maar een straal van 1650 km te hebben, zo blijkt uit nieuw onderzoek*). Dat klopt beter met de ideeën hoe Mars is ontstaan. Die kleinere kern blijkt wel omringd door een band van vloeibare gesteenten met een dikte van 150 km. Lees verder