De mens doodt elk jaar zo’n 80 miljoen haaien

Walvishaai

Een walvishaai. Overbevissing is de laatste 100 jaar voor ten koste van de grotere vissen gegaan (afb: WIkiMedia Commons)

Dat de mens een tamelijk verspillende en destructieve diersoort is moet (je) zo langzamerhand welbekend zijn. Haaien zijn gevaarlijke beesten, vinden wij mensen, maar het omgekeerde is waar, zullen de haaien zeggen: mensen zijn extreem gevaarlijk voor haaien. Onderzoekers schatten dat er tussen 2012 en 2019 zo’n 76 tot 80 miljoen haaien per jaar door mensen gedood worden. Daarbij wordt voor de bedreigde haaisoorten geen uitzondering gemaakt. Het aantal door visserij gedode haaien schijnt zelfs te stijgen. Lees verder

Krokodillenwijfje produceert zonder mannetje (dood) nageslacht

Amerikaanse of spitssnuitkrokodil

De Amerikaanse of spitssnuitkrokodil (Crocodylus acutus) (afb: WikiMedia Commons)

Een krokodillenwijfje, de Amerikaanse variant, die al zestien jaar in haar eentje is opgesloten in een Costa-Ricaans dierentuin heeft eieren gelegd waarvan er een een volledig omtwikkelde vrouwelijke foetus bevatte (die het overigens niet overleefd heeft). Sommige dieren zoals slangen kennen de maagdelijke geboorte zoals reptielen, haaien en sommige vogels, maar bij  krokodillen was dat nooit eerder waargenomen. Lees verder

Onbevruchte ontvangenis van zebrahaai

Zebrahaai baart onbevrucht drie nakomelingen

Een zebrahaai (afb: Wiki Commons)

Ongeslachtelijke voortplanting komt niet voor bij hogere diersoorten, dacht je. Fout. In een aquarium in Australië heeft een ongehuwde moeder, een zebrahaai, het leven geschonken aan drie nakomelingen. Als de Australiërs niet wat over het hoofd gezien hebben dan is hier sprake van onbevruchte ontvangenis. Dit verschijnsel, maagdelijke voortplanting of ook parthenogenese genoemd, was al eerder bij deze soort waargenomen, maar nooit nadat de moederhaai eerder nageslacht had gehad  door geslachtelijke voortplanting.
Lees verder

In 100 jaar tweederde visstand verdwenen

Walvishaai

Een walvishaai. Overbevissing is de laatste 100 jaar voor ten koste van de grotere vissen gegeaan.

De laatste 100 jaar is zo’n tweederde van de grotere vissen uit de oceanen en zeeën verdwenen, zo zou onderzoek van, onder meer, het Franse instituut IRD hebben uitgewezen. De achteruitgang zou ook nog eens steeds sneller gaan: meer dan de helft (54%) verdween de laatste 40 jaar (gerekend in biomassa). Veertig jaar geleden begon de mens op industriële wijze te vissen. Kleinere vissoorten als sardientjes en ansjovissen profiteren van die ontwikkeling. Lees verder