Kwantumcomputers toch niet van die alleskunners?

De D-Wave 2X

De D-Wave 2X; een snelle rekenmachine met kwantumtrekken (?) (afb: D-Wave Systems)

Vaak wordt beweerd dat kwantum-computers in staat zullen zijn tot dingen waar ‘normale’ digitale supercomputers niet aan kunnen tippen, maar ik heb daar al vaker vraagtekens  bij gezet. Niet omdat ik er zo veel vanaf weet, maar meer vanuit een houding van gezond wantrouwen. Een groot probleem van kwantumtechnologie is de extreme instabiliteit, al werd dat laatst weer ontkracht. Hoe het ook zij, kwantumtechnologie is alles behalve appeltje-eitje. Nu komen theoretisch fysici weer met een verhaal dat de zogeheten ‘kwantumsuperioriteit’ erg kan tegenvallen. Lees verder

We hebben moeite met valspositieve uitslagen

Huisarts en patiënt

Artsen onderschatten de invloed van valspositieve uitslagen sterk

Statistiek is een lastig vak voor velen, zo blijkt. In het Britse populair-wetenschappelijke blad New Scientist staat een stukje van Simon Oxenham over het onbegrip rond valspositieve uitslagen. Op basis van die valspositieve uitslagen worden er nogal eens wat mensen beboet voor, bijvoorbeeld, drugsgebruik.
De NS-scribent stelt dat de politie niet de enige (instantie) is die niet weet om te gaan met dat begrip. Artsen snappen er ook niet erg veel van. In een Duits onderzoek bleek dat artsen de effecten van valspositieve uitslagen zwaar onderschatten. Op een vraag hoe waarschijnlijk het is dat bij borstonderzoek de positief geteste ook echt borstkanker heeft, als bekend is dat 1% van die vrouwen borstkanker heeft, de kans dat ze daadwerkelijk ook positief testen op 90% ligt, terwijl het percentage valspositieve uitslagen 9 is.
Ik zou zeggen: doe je best. Ik verklap wel alvast wat 79% van de deelnemende artsen dacht: 8 tot 9 op de 10. Lees het antwoord in New Scientist.
Volgens scribent Oxenham vinden mensen het lastig om valspositieve uitslagen te begrijpen, omdat we moeite hebben met voorwaardelijke waarschijnlijkheden. Ook met onvoorwaardelijke waarschijnlijkheden, overigens

Bron: New Scientist