HTRA1-protease
Veel ziektes zijn het gevolg van verkeerd gevouwen eiwitten, zoals Alzheimer of Parkinson. Die ‘verkeerde’ eiwitten hopen zich op en het lichaam heeft daar geen oplossing voor. Onderzoekers van de universiteit van Duisburg/Essen zijn op een enzym gestoten dat nou juist dat doet: de eiwittroep opruimen. Dat enzym, HTRA1-protease is in staat zeer hardnekkige eiwitklonteringen zoals amyloïde vezels, efficiënt weg te werken. Lees verder
Eiwitklonteringen zichtbaar gemaakt met behulp van vloeibare kristallen (afb.: Adv.funct.materials)
Vloeibare kristallen ken je waarschijnlijk van van beeldschermen, maar er schijnt nu een toepassing voor bedacht te zijn die niets met tv’s of computers te maken heeft: het detecteren van eiwitvezels in, bijvoorbeeld, de hersens. Om het wat beeldend te zeggen (en een tikkie te): vloeibare kristallen maken Alzheimer zichtbaar. De methode, ontwikkeld door onderzoekers van de universiteit van Chicago, zou het diagnosticeren van hersenziektes eenvoudiger en goedkoper maken. Ook zouden die ziektes met deze methode eerder zijn te ontdekken dan met bestaande technieken. Lees verder
Misvormde eiwitten vormen bij diverse hersenziektes plaques met een specifieke kink (afb: NeuroPhage Pharmaceuticals)
Een virus dat in het riool werd gevonden produceert een stof die eiwitklonteringen in hersens aanvat, zoals die voorkomen in de ziekte van Alzheimer, van Parkinson en van Creutzfeldt-Jakob. Bij muizen werden de met die ziektes geassocieerde plaques afgebroken, waardoor het geheugen en de cognitieve vaardigheden, duur woord voor een muisje, verbeterden. Op basis van veelbelovende proeven bij ratten en apen wil de ontwikkelaar, het bedrijf NeuroPhage Pharmaceuticals, beginnen met klinische proeven, wellicht al volgend jaar. Lees verder
De x-vormige dentatorubrothalamische baan is een ‘route’ van zenuwvezels in de thalamus die onderzoekers stimuleren met de diepe hersenbehandeling. om tremors (onbeheersbare trillingen) tegen te gaan (foto: Duke-universiteit)
Onderzoekers van het universitair medisch centrum van de Amerikaanse Duke-universiteit hebben met behulp van kernmagnetische-resonantiebeeld-techniek (mri) een ruimtelijk beeld van (dode) menselijke hersens gemaakt, met een nog ongeëvenaarde precisie (1000 x scherper dan met ‘gewone’ mri). Dit onderzoek moet de diepe hersenstimulering ter behandeling van tremors maar ook van de ziekte van Parkinson in betere banen leiden, is het idee.
Lees verder
Het ventrale tegmentale gebied ligt midden in de hersens
Diepe hersenstimulering wordt gebruikt om sommige hersenaan-doeningen, zoals de ziekte van Parkinson en depressie, te behandelen, maar daartoe moeten er elektrodes in de hersens van de patiënt worden geïmplanteerd. Dat is riskant en de methode is geen gegarandeerd succes. Nu schijnen onderzoekers van een onderzoeksinstituut in Bethesda (VS) bedacht te hebben dat ook iets te doen val met magnetische nanodeeltjes die in de hersens worden gebracht. Die deeltjes worden van buitenaf bestuurd met behulp van magneetvelden. De onderzoekers denken dat de methode een niet-invasief alternatief zou kunnen zijn voor diepe hersenstimulering. De methode is beproefd bij muizen. Lees verder
Veroudering en hoe die te stoppen of te vertragen is tegenwoordig een belangrijk thema in het medisch onderzoek. Daarbij heeft de veroudering van hersencellen de bijzondere aandacht. Dat onderzoek levert dan soms opzienbarende resultaten op. Zo zou uit Deens onderzoek zijn gebleken dat de veroudering van hersens is af te remmen met een vetrijk dieet. Lees verder
Met röntgendiffractie is een ‘foto’ van een molecuulstructuur te maken (afb: SLAC)
De geïmplanteerde hersencellen hadden zich na zes maanden volledig normaal ontwikkeld te hebben, zo bleek uit opnamen met een fluorescentiemicroscoop
Uitgaande van volwassen huidcellen, via ‘omprogrammering’ omgevormd tot pluripotente stamcellen, heeft een onderzoeksgroep van de universiteit van Wisconsin onder leiding van prof. Su-Chun Zhang hersencellen gevormd, die in de eigen hersenen van drie rhesusapen werden ingebracht. Daar ontwikkelden de hersencellen zich tot volwassen hersencellen als neuronen of gliacellen, zo bleek uit opnamen zes maanden na de transplantatie. De ingebrachte hersencellen waren kenbaar aan hun afwijkende fluorescentie-eigenschappen. Omdat het om ‘lichaamseigen’ cellen ging, traden er geen afweerreacties op. Ook zouden zich geen kankercellen hebben ontwikkeld, zoals normaal gesproken nogal eens voorkomt bij stamceltransplantaties. De transplantatie is uitgevoerd met behulp van MRI-technieken. De drie rhesusaapjes die nieuwe hersencellen kregen toegediend, hadden een laesie in de hersens die verantwoordelijk is voor de ziekte van Parkinson.
Hoewel de transplantatie veelbelovend was heeft die nog niet bewezen dat op deze wijze hersenaandoeningen kunnen worden gerepareerd. Er werden te weinig cellen ingebracht om de dopamine-aanmakende cellen (mensen met de ziekte van Parkinson hebben een tekort aan dopamine) te vervangen en de bewegingen van de aapjes werden er niet beter op. Volgens Zhang zal eerst moeten worden bewezen dat met deze techniek ook daadwerkelijk de neurologische aandoening kan worden gekeerd. Ook de veiligheid van de ingreep moet buiten kijf zijn. Het ziet er niet naar uit dat deze techniek snel bij mensen zal worden toegepast.
Bron: Futura-Sciences