Hersens stimuleren met magnetische roestdeeltjes

VT-gebied in de hersens

Het ventrale tegmentale gebied ligt midden in de hersens

Diepe hersenstimulering wordt gebruikt om sommige hersenaan-doeningen, zoals de ziekte van Parkinson en depressie, te behandelen, maar daartoe moeten er elektrodes in de hersens van de patiënt worden geïmplanteerd. Dat is riskant en de methode is geen gegarandeerd succes. Nu schijnen onderzoekers van een onderzoeksinstituut in Bethesda (VS) bedacht te hebben dat ook iets te doen val met magnetische nanodeeltjes die in de hersens worden gebracht. Die deeltjes worden van buitenaf bestuurd met behulp van magneetvelden. De onderzoekers denken dat de methode een niet-invasief alternatief zou kunnen zijn voor diepe hersenstimulering. De methode is beproefd bij muizen. Lees verder

“Vetrijk dieet vertraagt veroudering hersens”

KokosolieVeroudering en hoe die te stoppen of te vertragen is tegenwoordig een belangrijk thema in het medisch onderzoek. Daarbij heeft de veroudering van hersencellen de bijzondere aandacht. Dat onderzoek levert dan soms opzienbarende resultaten op. Zo zou uit Deens onderzoek zijn gebleken dat de veroudering van hersens is af te remmen met een vetrijk dieet. Lees verder

Structuur van eiwit in levende cel bepaald

Röntgendiffractie

Met röntgendiffractie is een ‘foto’ van een molecuulstructuur te maken (afb: SLAC)

Het schijnt dat dit jaar door de VN is uitgeroepen tot jaar van de kristallografie. Daar wil ik het nu niet over hebben. Wel over het blote feit dat röntgendiffractie een veelgebruikte techniek is om de (kristal)structuur van eiwitten te bepalen. Die structuur is wezenlijk, want verkeerd gevouwen eiwittenzijn verantwoordelijk voor ernstige ziektes als die van Parkinson of Alzheimer. Dat diffractieonderzoek gebeurt aan geïsoleerde, gekristalliseerde eiwitten. Nauwelijks levensecht. Het is onderzoekers nu voor het eerst gelukt met een nieuwe diffractietechniek de structuur van eiwitten te bepalen met röntgendiffractie in levende cellen.   Lees verder

Huidcel, wordt hersencel (bij apen)

Geïmplanteerde hersencel
De geïmplanteerde hersencellen hadden zich na zes maanden volledig normaal ontwikkeld te hebben, zo bleek uit opnamen met een fluorescentiemicroscoop

Uitgaande van volwassen huidcellen, via ‘omprogrammering’ omgevormd tot pluripotente stamcellen, heeft een onderzoeksgroep van de universiteit van Wisconsin onder leiding van prof. Su-Chun Zhang hersencellen gevormd, die in de eigen hersenen van drie rhesusapen werden ingebracht. Daar ontwikkelden de hersencellen zich tot volwassen hersencellen als neuronen of gliacellen, zo bleek uit opnamen zes maanden na de transplantatie. De ingebrachte hersencellen waren kenbaar aan hun afwijkende fluorescentie-eigenschappen. Omdat het om ‘lichaamseigen’ cellen ging, traden er geen afweerreacties op. Ook zouden zich geen kankercellen hebben ontwikkeld, zoals normaal gesproken nogal eens voorkomt bij stamceltransplantaties. De transplantatie is uitgevoerd met behulp van MRI-technieken. De drie rhesusaapjes die nieuwe hersencellen kregen toegediend, hadden een laesie in de hersens die verantwoordelijk is voor de ziekte van Parkinson.
Hoewel de transplantatie veelbelovend was heeft die nog niet bewezen dat op deze wijze hersenaandoeningen kunnen worden gerepareerd. Er werden te weinig cellen ingebracht om de dopamine-aanmakende cellen (mensen met de ziekte van Parkinson hebben een tekort aan dopamine) te vervangen en de bewegingen van de aapjes werden er niet beter op. Volgens Zhang zal eerst moeten worden bewezen dat met deze techniek ook daadwerkelijk de neurologische aandoening kan worden gekeerd. Ook de veiligheid van de ingreep moet buiten kijf zijn. Het ziet er niet naar uit dat deze techniek snel bij mensen zal worden toegepast.

Bron: Futura-Sciences