Creatieve wolk van Adobe ruimt bestanden

Wolken op het web

Een wolk op het web lijkt handig…

Er schijnt zoiets te bestaan als een creatieve wolk (Creative Cloud). De nieuwe versie van die wolk van Adobe schijnt zo creatief te zijn dat ie op eigen houtje bestanden verwijdert, op alfabet (dat wel). Kennelijk worden alleen Mac-computers belaagd. Adobe heeft die versie teruggetrokken en werkt aan een nieuwe. Ik vraag me dan af welke bijdehante programmeur is daar aan de slag geweest. Wilde die voor zichzelf beginnen? Goede gelegenheid om te bedenken wat je aan al dat wolkengedoe hebt. Lees verder

Datacentra onder water (?)

Het onderwaterweb

Gaat het web onder water? (foto: Microsoft)

Ik heb het nooit begrepen, maar veel mensen zetten hun persoonlijke gegevens graag in de wolken. Dat betekent dat er vele datacentra zijn die al die gegevens moeten opslaan, in plaats van de eigen harde schijf (of als kopie). Natuurlijk vergen allerlei andere drukke werkzaamheden op (vooral) het wereldwijde web er ook voor dat computers over de hele wereld stevig aan de bak moeten. Draaiende computers zijn kolenhaarden die constant gekoeld moeten worden. Dat is een niet onaanzienlijk kostenpost. Het Amerikaanse bedrijf  Microsoft heeft bedacht dat het daarom misschien beter is die computers onder water te zetten. Het bedrijf is een proef begonnen met ‘onder water gezette’ datacentra. Of de oceaan daar blij mee moet zijn is nog maar de vraag. Lees verder

Neuraal netwerk van memristors gebouwd

Memristor

De memristor van polyaniline (groen) en chroom (grijs)

In hoofdzaak Russische onderzoekers schijnen een neuraal netwerk te hebben gemaakt van zogeheten memristors, een geheugenelement dat is uitgevonden bij Hewlett en Packard dat geen energie nodig heeft om informatie op te slaan, maar kennelijk zijn er ook computers mee te bouwen. De memristors zijn gemaakt van een geleidende kunststof: polyaniline. Volgens de onderzoekers zijn deze ontwikkelingen vooral van belang om er zicht-, gehoor- of andere zintuigsystemen mee te bouwen alsook intelligente regelsystemen voor allerlei apparatuur  en dito robots. Lees verder

Geheugencapaciteit hersens tien keer groter dan gedacht

Druk verkeer tussen axon en synaps

Tussen de axon (groen) en de synaps (geel) vindt druk verkeer plaats (afb: Salk-instituut)

Aan onze hersens worden toch al allerlei grote getallen toegeschreven, maar naar nu (b)lijkt zijn die getallen nog ruimschoots te kleine. Onderzoekers van het Salk-instituut (VS) en de universiteit van Texas in Austin denken te weten dat de geheugencapaciteit tien keer groter is dan tot nu toe werd aangenomen/geschat. De onderzoekers hebben ook meer inzicht gekregen in de energiezuinige werkwijze van hersens. We hebben het dan nog maar over rattenhersens. Daar kunnen hedendaagse computers nog een stevige punt aan zuigen… Lees verder

Militairen VS mikken op cyborgs

'Cyborg' Kevin Warwick met robothand

‘Cyborg’ Kevin Warwick met robothand

Voor veel mensen is de cyborg (een cybernetisch organisme) nog een gruwel, die kruising tussen mens en machine, maar de vraag is hoe lang het nog duurt dat de mens vrijwillig allerlei elektronica laat impanteren? De Amerikaanse militaire onderzoekers zijn wel ‘brood’ in die verbinding tussen mens en machine, zo meldt de Britse krant the Guardian. Lees verder

D-Wave van Google nog ver weg van kwantum’wonder’

De D-Wave 2X

De D-Wave 2X; een snelle rekenmachine (afb: D-Wave Systems)

De vraag speelt al jaren en lijkt maar geen antwoord te krijgen: is de computer van het Canadese bedrijf D-Wave Systems nu een kwantumcomputer of niet? Google heeft samen met de NASA de beschikking over een D-Wave-computer en leek zich nergens druk om te maken. Goede houding, dacht ik, wat maakt mij het uit wat het is als ie maar doet wat ik wil en liefst beter. Zoiets. Nu lijkt het er op of Google toch wil bewijzen dat zijn D-Wave 2X een kwantumcomputer is, de wondermachine die alles veel beter en sneller kan dan de aloude digitale siliciumbak. De Canadese machine zou 100 miljoen maal sneller zijn dan de klassieke rekentuigen bij het oplossen van allerlei problemen. Die proeven werden door onderzoekers van Google gedaan. De werkelijkheid is echter prozaïscher zoals ook bij eerdere onderzoeken is gebleken. De D-Wave 2X is eigenlijk een heel snelle rekenmachine.
Lees verder

Opslag gegevens in DNA-geheugen ‘eeuwigdurend’

DNA-mulitplicator volgens polymerasekettingreactie (PCR)

Een DNA-multiplicator is een van de apparaten die dienst zouden kunnen doen bij een DNA-geheugen

Digitale gegevens worden opgeslagen in magneetveldjes, elektrische ladingen of in patronen van minuscule stipjes die lichtbundels weerspiegelen. Veilig en langdurig is het idee, want ‘onverwoestbaar’ materiaal. Er zijn al vaker ideeën geopperd om DNA te gebruiken als materiaal om digitale gegevens op te slaan, maar DNA is een organisch materiaal en organisch materiaal heeft de on(?)aangename eigenschap om relatief snel te vergaan. Nu hebben onderzoekers de universiteit van Washington, in samenwerking met Microsoft, en van de universiteit van Illinois aannemelijk gemaakt dat alle digitale informatie op deze aarde op dit moment is op te slaan in negen liter vloeistof met DNA. Die informatie zou in dat DNA-geheugen zeker duizend jaar veilig en zeker zijn, denken die onderzoekers. Er zijn nog wel wat vlekjes weg te werken. Lees verder

Een robotslang als manusje-van-alles


Deze video laat zien wat de robotslang kan © Tangible Media Group, MIT Media Lab, Vimeo

Bij het medialab van het MIT in Cambridge (VS) hebben onderzoekers bij wijze van vingeroefening een soort robotslang ontwikkeld die zich in vele gedaanten kan voordoen: als telefoon, als webhorloge, als bureaulamp of een usb-kabel. Lineform is de naam. Voorlopig is het nog maar spielerei. Lees verder

Kwantumberekening uitgevoerd op silicium

kwantumbits van silicium

Een rasterelektronenmicroscopische opname van de twee kwantumbits (afb: Nature)

Kwantumcomputers krijgen veel prachtige eigenschappen toegedicht (die lang niet allemaal verwezenlijkt zullen worden), maar de ontwikkeling van een heuse kwantumcomputer (de D-Wave-machines even daargelaten) laat nog steeds op zich wachten. Nu blijkt dat onderzoekers met twee transistoren op silicium die zich voordeden als kwantumbits simpele rekensommetjes konden maken. Dan lijkt het een kwestie van uitbouwen om een volwassen kwantumcomputer te krijgen, met als voordeel dat de (computer)wereld gewend is aan het goeie oude kiezel. Lees verder

Gegevens op te slaan op een vast ‘lichtgeheugen’

meer bits per cel

De onderzoekers toonden aan dat er per cel vier verschillende energieniveaus zijn te onderscheiden, waardoor per cel meer dan 1 bit is op te slaan (afb: Nature Photonics)

In de informatica lopen er zo wat lijntjes naar de toekomst. De kwantumcomputer is er zo een, maar ook licht mag er zijn. De snelheid van de gegevensstromen wordt nu bepaald door de snelheid waarmee elektronen door geleidend materiaal kunnen bewegen, maar lichtdeeltjes zijn veel sneller. Dat vergt een heel andere elektronische infrastructuur, ook van de geheugens. Het lijkt er op dat onderzoekers van het  Karlsruher instituut voor technologie (KIT), samen met die van de universiteiten van Münster (D), Oxford (Eng) en Exeter (Eng) een vast geheugen hebben ontwikkeld dat werkt met licht. Door met bepaalde materialen te werken is het ze zelfs gelukt meer dan een bit per cel op te slaan. Lees verder