Proefopzet (afb: Carlos Gonzalez Ballestero et al./Nature Physics)
Onderzoekers van de TU Wenen is en de ETH in Zürich hebben, naar eigen zeggen, een verbluffend wereldrecord gevestigd door ‘enorme’ glasdeeltjes kwan-tumeigenschap-pen te laten vertonen bij kamer-temperatuur en niet bij die onaan-genaam lage tem-peraturen in de buurt van het absolute nulpunt (0 K). Lees verder
Schematische weergave van het MIT-experiment. (afb: MIT)
Natuurkundigen van het MIT hebben vrijwel geïdealiseerde versie uitgevoerd van een van de beroemdste experimenten in de kwantumfysica. Hun bevindingen tonen, met atoomprecisie, het duale maar ongrijpbare karakter van licht aan (zowel golf als deeltje). Ze bevestigen ook dat Albert Einstein het bij het verkeerde eind had met betrekking tot dit specifieke kwantumscenario. Lees verder
Röntgenmicroscoopopnames van verschillende skyrmionzakken (afb: Max Borninstituut)
Skyrmionen zijn topologische stabiele wervels in velden, vernoemd naar de Britse natuurkundige Tony Skyrme. Dat is natuurlijk al taai materiaal, waar niet iedereen dagelijks mee te maken krijgt, maar nu hebben onderzoekers van, onder meer, het Max Borninstituut het nog eens wat moeilijker gemaakt om skyrmionen te verpakken in zakken. Dat zijn dan weer topologisch geladen spinstructuren die zich uitstrekken voorbij de bekende individuele skyrmionen. Van die skyrmionen en hun constructies wordt veel verwacht op het gebied van spintronica en gegevensopslag. Vandaar. Lees verder
Het ATLAS-experiment (afb: CERN)
Onderzoekers van de universiteit van Hamburg en van DESY zouden het bewijs hebben gevonden voor het ongrijpbare toponiumdeeltje. Deze ontdekking zou de fundamentele structuur van alle materie nog gedetailleerder kunnen beschrijven. Ik(=as) vraag me dan af hoeveel deeltjes we nog te gaan hebben. Lees verder
Schema van een fotonisch multisynapsnetwerk dat direct functioneert met fysische veranderingen. Onder (c) de gebruikte ‘ingrediënten’. (afb: Guang-Bin Huang et al./SPIE Digital Library)
De ALICE-detector van de grote hadronversneller (afb: CERN)
Alchemisten droomden ervan om lood (o.i.d.) om te toveren in goud, maar daartoe is de (primitieve) scheikunde die zij gebruikten volstrekt ontoereikend. Nu hebben onderzoekers met behulp van de grote hadronversneller (LHC) lood in een pietsie goud omgezet, maar dat verdween ook weer snel en viel verder uiteen in andere elementen. Die omzetting kostte wel een paar lieve duiten. Lees verder
Zwaartekracht gekoppeld aan de andere fundamentele krachten in een Standaardmodel (?) (afb: Mikko Partanen en Jukka Tulkki/univ. van Aalto)
Skyrmionzakjes van licht op een gestructureerd goudoppervlak (afb: univ. Stuttgart/Patrick Walter)
Het lijkt mogelijk om licht te manipuleren met speciaal gestructureerde metaaloppervlak-ken (plasmo-nische skyrmion-zakjes) zodat het heel andere eigenschappen krijgt/kan krijgen. Als je nu denkt “Waar hebben we het over?” dan leef/vraag ik(=as) met je mee. Een skyrmion is volgen Wikipedia een topologisch stabiel veld dat oorspronkelijk was bedacht als model voor deeltjes van atoomkernen (protonen en neutronen). Een plasmon is een oscillatie. Topologie, in dit geval, is een vorm van meetkunde. Belangrijker dan die begrippen is natuurlijk de boodschap (licht valt te manipuleren met structuren van oppervlakken). Lees verder
De proefopzet: twee optische-vezelcircuits met elkaar verbonden via een bundelsplitser (VBS) (afb: Alexander Szameit et al./Nature Photonics)
Wat een emulsie had moeten worden werd een Griekse urn door toevoeging van sterk magnetische nikkeldeeltjes. Dat zou in strijd zijn met de wetten van de thermodynamica. (afb: univ. van Massachusetts)