De ALICE-detector van de grote hadronversneller (afb: CERN)
Alchemisten droomden ervan om lood (o.i.d.) om te toveren in goud, maar daartoe is de (primitieve) scheikunde die zij gebruikten volstrekt ontoereikend. Nu hebben onderzoekers met behulp van de grote hadronversneller (LHC) lood in een pietsie goud omgezet, maar dat verdween ook weer snel en viel verder uiteen in andere elementen. Die omzetting kostte wel een paar lieve duiten. Lees verder
Zwaartekracht gekoppeld aan de andere fundamentele krachten in een Standaardmodel (?) (afb: Mikko Partanen en Jukka Tulkki/univ. van Aalto)
Skyrmionzakjes van licht op een gestructureerd goudoppervlak (afb: univ. Stuttgart/Patrick Walter)
Het lijkt mogelijk om licht te manipuleren met speciaal gestructureerde metaaloppervlak-ken (plasmo-nische skyrmion-zakjes) zodat het heel andere eigenschappen krijgt/kan krijgen. Als je nu denkt “Waar hebben we het over?” dan leef/vraag ik(=as) met je mee. Een skyrmion is volgen Wikipedia een topologisch stabiel veld dat oorspronkelijk was bedacht als model voor deeltjes van atoomkernen (protonen en neutronen). Een plasmon is een oscillatie. Topologie, in dit geval, is een vorm van meetkunde. Belangrijker dan die begrippen is natuurlijk de boodschap (licht valt te manipuleren met structuren van oppervlakken). Lees verder
De proefopzet: twee optische-vezelcircuits met elkaar verbonden via een bundelsplitser (VBS) (afb: Alexander Szameit et al./Nature Photonics)
Wat een emulsie had moeten worden werd een Griekse urn door toevoeging van sterk magnetische nikkeldeeltjes. Dat zou in strijd zijn met de wetten van de thermodynamica. (afb: univ. van Massachusetts)
De stabiele memristor met exotische elementen als tantaal (en tantaaloxide), hafnium en zirkoon (afb: Ilia Valov et al./Nature Communications)
Memristors zijn weerstanden met een geheugen. Ze hebben vrijwel geen energie nodig en gedragen zich zoals wij denken dat hersencellen zich gedragen. Onderzoekers van onderzoeks-centrum Jülich onder leiding van Ilia Valov hebben nieuwe memristieve componenten ontwikkeld die aanzienlijke voordelen zouden hebben ten opzichte van eerdere versies. Ze zouden robuuster zijn, over een breder spanningsbereik werken en zowel analoog als digitaal kunnen worden gebruikt. Met deze eigenschappen zouden ze de ‘katastrofaal vergeetachtigheid’ kunnen oplossen, waarmee kunstmatige neurale netwerken kampen en ze plots alles vergeten wat ze al hebben geleerd. Lees verder
Advantage2 schijnt de nieuwste versie van D-Wave te zijn (afb: D-Wave)
Dimitris Trypogeorgos: vast licht (afb: nanotec.cnr.it)
Natuurkunde is een raar (want in wezen onbegrijpelijk) vak. Er zijn zelfs natuurkundigen die beweren dat natuurkundige wetten niet bestaan. De raarheid komt pregnant naar voren in zoiets geks als kwantummechanica, dat alles wat wij simpele wezens voor’ normaal aannemen heel anders in elkaar zit dan we ooit bedacht hadden.
Zelfs een simpele verbinding als water heeft uiterst vreemde eigenschappen en licht zou zowel een deeltje als een golf zijn.
Het wordt nog gekker (of misschien moet je zeggen normaler): licht kan vast worden (maar toch stromen als water). Dat laatste is misschien niet zo gek als je weet dat glas een vaste stof is die vloeistofeigenschappen heeft. Het moet niet gekker worden! Lees verder
Links de nanoroostergeometrieën na pyrolyse. Rechts zo’n structuur op een zeepbel (afb: Pter Serles/Advanced Materials)
Ach ja, en weer lijkt kunstmatige intelligentie nodig te zijn om een ‘nieuw’ materiaal te bedenken. Resultaat van dat denkwerk is een poreuze koolstofstructuur die gelijk sterk en licht is als piepschuim. Lees verder
Fruitvliegje (afb: WikiMedia Commons)
Kan een organisme in de loop van de evolutie een optimale toestand bereiken, vroegen onderzoekers van, onder meer, het ISTA in Oostenrijk zich af. Is er een formule die de weg naar dat optimum beschrijft en zo ja, valt die theoretisch af te leiden? Die schijnt er (nog?) niet te zijn, maar met hun rekenmodel hebben de onderzoekers het ideale bouwplan voor fruitvliegjes ontworpen, waarmee ze zouden hebben aangetoond dat de evolutie talrijke optimale mogelijkheden ter beschikking heeft. Lees verder