Weer een nieuw record voor een zeer onpraktische supergeleider

Ranga Dias

Ranga Dias (afb: universiteit van Rochester)

Ranga Dias weet kennelijk van geen ophouden als het gaat om supergeleiders die supergeleidend zijn bij kamertemperatuur. Nadat eerdere pogingen op losse schroeven kwamen te staan doet hij nu weer een poging en krijgt daarvoor (weer) een podium in Nature. Nu gaat het om een hogedrukmengsel lutetium, waterstof en een tikje stikstof die onder grote druk 10 000 maal de atmosferische druk. Lutetium is een zeldzame zeldzame aarde.  De bereikte maximale temperatuur zou 21°C zijn. In zijn Nature-artikel hebben de onderzoekers het over bijna huiskamerdrukken (als die zich op de bodem van een diepe oceaan zou bevinden). Lees verder

Supergeleiding was eigenlijk van begin af aan geen geheim

Hogetemperatuursupergeleiders

In de jaren ’80 maakte de kritische temperatuur waar beneden supergeleiding heerst een ‘sprong’

Een 36 jaar oude theorie over hoe supergeleiding bij wat wat hoogdravend hogetemperatuu-rsupergeleiders worden genoemd werkt blijkt het aan het rechte eind gehad te hebben, maar nog steeds is allesbehalve duidelijk waar die sterke supergeleiding vandaan komt in cupraatkristallen. Het verschijnsel laat niet meteen al zijn geheimen oplossen. Lees verder

Supergeleiding bij kamertemperatuur niet bewezen

Ranga Dias, supergeleiding

Ranga Dias (afb: Adam Fenster / univ. van Rochester)

In 2020 meldden onderzoekers dat ze, onder zeer extreme omstandigheden, een stof supergeleidend hadden gemaakt bij kamertemperatuur. Dat artikel in Nature is nu teruggetrokken door de redactie. Aan dat resultaat werd door medeonderzoekers al langer getwijfeld, maar nieuw onderzoek gaf de doorslag voor de redactie voor terugtrekking. Lees verder

Supergeleiding zou een gevolg zijn van een kwantumverschijnsel

Hogetemperatuursupergeleiders

In de jaren ’80 maakte de kritische temperatuur waar beneden supergeleiding heerst een ‘sprong’

Al tientallen jaren proberen wetenschappers een houdbare theorie te bedenken die het fenomeen supergeleiding verklaart. Nu schijnt dat verschijnsel letterlijk in beeld gebracht te zijn bij een cupraat (koperoxide met verschillende elementen). Daaruit zou zijn op te maken dat elektronen elkaar aanzetten om zich wrijvingsloos te verplaatsen. Dat zou dan weer lijken op een theorie die bedacht werd toen het mysterie ontstond bij de ontdekking van ‘hogetemperatuursupergeleiders‘ in de jaren 80.
Cupraatdeskundige Subir Sachdev van de Harvarduniversiteit vindt
het bewijs mooi en direct. Experimentator Séamus Davis die het onderzoek aan de universiteit van Oxford heeft geleid stelt er al zo’n25 jaar aan gewerkt te hebben. “Het mysterie is nu opgelost”, vindt hij. Lees verder

IBM stoomt door met kwantumcomputer: 127 kwantumsbits

Kwantumprocessor IBM Eagle

De kwantumprocessor van de Eagle van IBM (afb: IBM)

IBM heeft een kwantumcomputer gebouwd die werkt met supergeleiding met een processor waar maar liefst 127 kwantumbits in zijn verwerkt. Dat is ongeveer het dubbele van wat Google en de universiteit voor wetenschap en technologie China hebben bereikt, die met een soortgelijke kwantumbittechnologie werken.
Lees verder

Twijfels over supergeleiding bij kamertemperatuur

Ranga Dias, supergeleiding

Ranga Dias (afb: Adam Fenster / univ. van Rochester)

Vorig jaar meldde ik in dit blog dat nu eindelijk supergeleiding bij kamertemperatuur was waargenomen (met een ?). Inmiddels zijn er ernstige bedenkingen gerezen over de resultaten van de onderzoeksgroep onder aanvoering van Ranga Dias
van de universiteit van Rochester, die echter ook weer steun krijgt van onderzoekers die zijn proef hebben gepreproduceerd. Lees verder

Wordt de optische kwantumcomputer de winnaar?

Optische kwantumcomputer

Zo ziet een optische kwantumcomputer er in het lab uit (afb: DTU)

Doorbraken. Als ik iets haat zijn het doorbraken, of althans vindingen of gebeurtenissen die doorbraken zouden zijn. Vaak is het irritante Haagse bluf. De Deense technische universiteit (DTU) zegt een doorbraak bereikt te hebben in de ontwikkeling van optische kwantumrekentuigen. Het ding is universeel, werkt bij kamertemperatuur (anders dan vele types kwantumcomputers, opschaalbaar en de gebruikte technologie sluit aan bij de standaardtechnieken in de hedendaagse optica. God, wat wil een mens nog meer? Lees verder

Supergeleiders maken met behulp van DNA?

DNA-structuren als maal voor nanotechnologie

De achtvlakken van DNA, netjes in een geordend rooster, vormen een ‘mal’ voor driedimensionale nanostructuren die, onder meer, gebruikt kunnen worden voor kwantumcomputers of sensoren (afb: Brookhaven-lab)

DNA is ‘gewoon’ een chemische verbinding maar dan wel uitzonderlijk groot. Dat gigantische molecuul stelt wetenschappers nog steeds voor verrassingen. Van de andere kant gooien geleerden en techneuten ideeën op tafel om de mogelijkheden van DNA te gebruiken voor zaken die niet met het leven (in de zin van ‘bio’) te maken hebben zoals gegevensopslag. Nu stellen onderzoekers voor de handige eigenschap van DNA, zelfassemblage (het zichzelf in elkaar zetten), te gebruiken voor het fabrieken van, onder meer, supergeleiders. Die zouden dan weer te gebruiken zijn in kwantumcomputers, de rekentuigen die de huidige supercomputers zouden (kunnen) degraderen tot simpele telraampjes (maar of dat zo is is nog maar zeer de vraag). Ook de sensoriek en beeldtechniek van deze techniek kunnen profiteren. Lees verder

Eindelijk: supergeleiding bij kamertemperatuur (?)

Supergeleidingslab Rochesteruniversiteit

Het supergeleidingslab van de Rochesteruniversiteit in New York (afb: RU)

Toen in 1986 Georg Bednorz en Alex Müller een supergeleider maakten die zijn kunsten vertoonde bij een temperatuur van zo’n 35 K (-238°C), 10 graden hoger dan de tot dan toe bekende supergeleiders, kwam er een wereldwijde zoekactie naar andere ‘hogetemperatuur’supergeleiders en werd er zelfs gesproken van supergeleiding bij kamertemperatuur. Veel hoger dan -70°C (waterstofsulfide) is men niet gekomen, maar daarvoor had je wel een gigantische druk voor nodig (155 GPa, zo’n 15 000 bar).  Ook bij deze verbinding van waterstof, koolstof en zwavel is een hoge druk nodig, die de bruikbaarheid van deze supergeleider niet bepaald zal bevorderen. Lees verder

Radioactiviteit fnuikend voor kwantumcomputer (?)

supergeleidende kwantumchip

Supergeleidende kwantumchip (afb: Futura-Sciences)

Kwantumcomputers hebben een hoop problemen. Je zou het kunnen vergelijken met het bouwen van een kaartenhuis tijdens een fikse storm. Het vereist nogal wat maatregelen om zo’n rekentuig ook maar aan de gang te krijgen en houden. Nu lijkt het er op dat ook radioactiviteit roet in het eten kan gooien, ten minste als die kwantumcomputers werken met supergeleidende kwantumbits. Lees verder