Dit is een beetje het idee van de met L–fenylaniline bedekte nanokiezeltjes (afb: NTU)
Onderzoekers in Singapore zouden een nieuwe methode gevonden hebben om specifiek kankercellen te doden: nano-pPAAM. Het gaat om nanodeeltjes die overdekt zijn met voor de kankercellen essentiële aminozuren. Die deeltjes zouden kankercellen van binnenuit aanzetten tot apoptose (celdood), zonder dat daar medicijnen, in de algemeen gebruikte zin van het woord, aan te pas zouden komen. Lees verder
Een van de onderzoekers met een buisje met de met siRNA gevulde hydrogeldeeltjes (afb: Georgia Tech)
EGFR is een receptor op een celmembraan, dat bij kankercellen wat al te actief is en tevens zou voorkomen dat kankercellen kunnen worden aangepakt door chemo. De overproductie van die receptor, en daarmee de kwalijke gevolgen daarvan, zou kunnen worden bestreden door klein interfererend RNA (in Engelse afko siRNA), dat invloed heeft op de genactiviteit. SiRNA, ter plekke van de tumor afgeleverd in nanohydrogeldeeltjes, in combinatie met chemotherapie (cisplatine) zou bij muisjes met eierstokkanker het gezwel helemaal teniet hebben gedaan of sterk hebben doen krimpen. De methode zou ook geschikt zijn voor andere kankersoorten. Lees verder
Maslinezuur zet de apoptose in gang via verschillende routes (afb: PLOS One
Maslinezuur, een natuurlijke triterpeen, heeft volgens Spaanse onderzoekers veelbelovende kankerwerende eigenschappen. Het zuur komt in hoge concentraties voor in de wasachtige schil van de olijf en de vrucht zelf. Toevoeging van het zuur leidde tot celdood. Vooralsnog heeft het zuur zijn kunsten alleen nog maar bewezen in celkweken. Lees verder
Rechts een deel van het chloridetransporterende molecuul (afb: Nature Cemistry)
In een breed gezamenlijk onderzoek hebben, onder meer, Koreaanse en Amerikaanse onderzoekers een molecuul gesynthetiseerd dat in staat is gebleken kanker- en andere defecte cellen te vergiftigen door die vol te pompen met ‘keukenzout’ (natrium- en chloride-ionen). Dat onderzoek zou een bevestiging zijn van een al twintig jaar oude hypothese om kanker te bestrijden met behulp van een iondragend molecuul. Ook patiënten die lijden aan de taalslijmziekte (cystische fibrose) zouden baat bij het nieuwe medicijn kunnen hebben.
Lees verder
Het wormpje C. elegans wordt vaak als ‘diermodel’ gebruikt
Orders en tegenorders, het blijft martelen met de wetenschap rond voeding. Ooit hadden wetenschappers gemeten dat honing alleen maar uit suiker bestond en dus onmogelijk een positief effect op de gezondheid zou kunnen hebben. Een paar jaar later bleken andere onderzoekers (met betere analyseapparatuur, denk ik) wel degelijk stoffen in honing aan te treffen die ‘gezond’ zouden kunnen zijn. Vrije radicalen, agressieve vormen van moleculen en atomen, werden altijd gezien zo niet als aanstichter, dan wel tenminste als versneller van veroudering. Vitaminen, anti-oxidanten, zouden de negatieve kanten van vrije radicalen inperken. Nu zou blijken dat vrije radicalen juist veroudering bestrijden, terwijl inmiddels de anti-oxidanten in de beklaagdenbank zijn terechtgekomen. Het kan verkeren. Overigens moet ik er wel bij vertellen dat dat geldt voor wormpjes (Caenorhabditis elegans).
Lees verder