De bacterie G.sulfurreducens helpt om groenere en betere katalysatoren te maken voor, bijvoorbeeld, de splitsing van water (afb: KAUST)
Onderzoekers van de Koning Abdoella-universiteit zouden een bacterie, de Geobacter sulfurreducens, hebben gevonden die een minder klimaat- en milieubelastende methode heeft om katalysatoren te maken om, onder meer, water te splitsen met behulp van elektrolyse. Daarvoor moesten ze eerst nog de grootte van die kats leren beheersen, maar dat lukte. Lees verder
Deeltjes handwas tegenover machinewas (afb: Water)
In nagenoeg elk hoekje van de wereld vindt je bewijzen van het bestaan van de mens. De zeeën en oceanen zitten er vol mee. Kunststofdeeltjes vormen daarvan voorbeeld. Duidelijk is dat het zeeleven daar niet van opknapt. Nu blijkt dat handwas aanzienlijk minder polymere kleine deeltjes veroorzaakt dan machinewas. Doe er je voordeel mee. Lees verder
Vliegtuig stijgt op in Frankfort (afb: Alexander Vogel, Goetheuniversiteit)
Recente metingen zouden aannemelijk hebben gemaakt dat het vliegveld van Frankfort een belangrijke bron van fijnstof vormt en dat die fijnstof zich over grote afstanden kan verplaatsen. Nu hebben onderzoekers uitgevonden dat die ultrafijnstof voor een belangrijk deel bestaat uit synthetische straalmotorolie. Lees verder
Handen met artrose (afb: WikiMedia Commons)
Beschadiging van kraakbeen in gewrichten kan voor grote problemen zorgen, maar daar is eigenlijk geen goede remedie voor. Nu hebben onderzoekers bij proefdieren (konijntjes) kennelijk succes gehad door partikels van nanovezels die ter plaatse elektrische spanning voortbrengen, veroorzaakt door de beweging van de beesten. Die zou hebben aangezet tot het vrijwel volledig herstel van het beschadigde kraakbeen bij de konijntjes in een tot twee maanden. Lees verder
Dit is een beetje het idee van de met L–fenylaniline bedekte nanokiezeltjes (afb: NTU)
Onderzoekers in Singapore zouden een nieuwe methode gevonden hebben om specifiek kankercellen te doden: nano-pPAAM. Het gaat om nanodeeltjes die overdekt zijn met voor de kankercellen essentiële aminozuren. Die deeltjes zouden kankercellen van binnenuit aanzetten tot apoptose (celdood), zonder dat daar medicijnen, in de algemeen gebruikte zin van het woord, aan te pas zouden komen. Lees verder
Het AuroLase-systeem (afb: Nanospectra Biosciences)
Kanker kan tegenwoordig vaker genezen worden dan vroeger, maar vrijwel elke behandeling heeft vervelende bijwerkingen, soms zelfs ernstige. Al tientallen jaren zijn kankerwetenschappers op zoek naar een methode die kankercellen doodt, maar de gezonde cellen laat leven. Het lijkt er nu op dat onderzoekers die gevonden hebben voor het behandelen van prostaatkanker. Het dodelijke middel is een fotothermisch proces dat zich alleen richt op door nanodeeltjes ‘gemerkte’ kankercellen. Dertien van de eerste vijftien patiënten zijn een jaar na behandeling nog kankervrij. Onderzoekers spreken van een mijlpaal, maar dat lijkt mij nog veel te vroeg… Lees verder
Het lijkt er op dat uitlaatgassen in je hoofd terechtkomen. Tenminste, dat is geconcludeerd uit onderzoek in Manchester en in Mexico-stad, de hoofdstad van Mexico. Uit metingen zou zijn gebleken (het artikel staat kennelijk nog niet op het web; as) dat de onderzochte 37 (!) bewoners heel kleine magneetdeeltjes (magnetiet, een ijzeroxide) in hun hersens hebben, die afkomstig zouden zijn uit uitlaatgassenluchtvervuiling. Die ijzeroxidedeeltjes zouden kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer. Lees verder
Roestdeeltjes op een celmembraan
Toxicoloog Harald Krug van het onderzoeksinstituut Empa, onderdeel van de ETH te Zürich, heeft duizenden onderzoeken naar de risico’s van nanodeeltjes doorgeploegd en hij trof daarbij veel rommel aan: slecht voorbereide onderzoeken en nietszeggende uitkomsten. Empa wil samen met, onder meer, het EPFL in Lausanne en het Amerikaanse norminstituut NIST een bruikbare norm voor dergelijk onderzoek ontwikkelen. Als je dit leest vraag je je af of dat voor ander onderzoek ook geldt.
Lees verder
Positief geladen nanodeeltjes (b)lijken schade aan de hersens teo te brengen (afb: Science)
Op vele fronten wordt er gewerkt aan een systeem voor gedoseerde medicijnafgifte, een systeem dat medicijnen daar in het lijf brengt waar het ‘mankement’ zit. Daartoe worden ook nanodeeltjes getest, die hun medicinale lading op de plek des onheils moeten lossen. Mooie gedachte, maar kan dat zo maar? Kristina Bram Knudsen van het Kopenhaagse centrum voor werkomgeving ontdekte dat positief geladen nanodeeltjes schade in de hersens kunnen veroorzaken. Lees verder
A) L en T zijn plaatsen waar zich kankercellen bevinden, zichtbaar gemaakt met nanodeeltjes met op het oppervlak eiwitten die die kankercellen ‘herkennen’. B nanodeeltjes geven de plaatsen aan waar zich macrofagen bevinden, cellen die deel uitmaken van het afweersysteem (afb: CNRS)
Onderzoekers van het Franse onderzoeks-instituut CNRS hebben een methode ontwikkeld waarbij met behulp van nanodeeltjes biologische processen in vivo goed zijn te volgen. Het interessantste is dat die deeltjes uren een te detecteren signaal blijven uitzenden, anders dan de veelgebruikte fluorescentiemethode. Met deze techniek zouden van weefsels in levende wezens plaatjes te maken zijn zoals tot nu toe niet mogelijk was.
Lees verder