
De Thunderbirdreactor (afb: Kuo-Yi Chen et al./Nature)
De Thunderbirdreactor (afb: Kuo-Yi Chen et al./Nature)
George Tynan:..voorzichtig optimistisch… (afb: UCSD)
Al tientallen jaren wordt er gewerkt aan het grote ‘wonder’: de zon op aarde die ons eindeloos energie levert (oftewel kernfusie). De mijn ‘grap’ is dat kernfusie beloftevol is en blijft voor over vijftig jaar. Nu er links en rechts wat kleine succesjes opduiken groeit de hoop bij kernfusiefanatici, maar er zijn grote bergen te overwinnen om kernfusie op grote schaal te gebruiken, zoals waar halen we het tritium vandaan, wat doen we met de radioactiviteit en hoe houden we honderdmiljoen graden binnenboord? Mijn(=as’) voorspelling is dat mijn ‘grap’ recht overeind blijft staan. We, die zogenaamd slimme zoogdieren, zullen het moeten doe met de energie die de zon ons schenkt. Lees verder
De vele miljarden kostende (voorlopige stand 25 miljard euro) fusiereactor ITER in Frankrijk is technisch gezien af, maar pas over vijftien jaar zal deze proefreactor die zijn energie haalt uit kernfusie ook daadwerkelijk ‘in actie’ komen. In 2015 werd nog gesproken over 16 miljard euro en 2025. Oorspronkelijk werd gedacht dat ITER 5 miljard euro zou kosten en in 2020 aan de slag zou gaan.
Lees verder
De fusiereactie tussen de waterstofisotopen deuterium en tritium levert helium op plus energie (afb: WikiMedia Commons)
Al jaren gebruik ik (=as) de grap dat kernfusie de energiebron van over vijftig jaar is en dat blijft ook zo. Kernfusie is natuurlijk allang een energiebron voor de aarde. Onze zon is een gigantische fusiereactor, maar het lijkt niet zo eenvoudig om die, wat genoemd wordt, schone technologie ook op aarde te verwezenlijk. We hebben en hadden de JET in het VK en er wordt een nieuwe proefreactor in Frankrijk gebouwd, het miljardenproject ITER. Nu blijkt de JET uit 0,2 mg brandstof (waterstofisotopen deuterium en tritium) 69 MJ te zijn gepeurd. Dat lijkt immens veel, maar is iets meer dan 19 kWu. Het is een beginnetje. Lees verder
Kernfusie is het verschijnsel dat onder meer onze zon aan het ‘gloeien’ houdt. Dat wordt gezien als een ‘schone’ vorm van kernenergie, doordat bij dat proces geen radioactieve materialen worden gebruikt of ontstaan. Het zou een grote belofte zijn maar een die steeds maar vijftig jaar in de toekomst zal worden ingelost. Nu schijnt Microsoft met het bedrijf Helion Energy (zonne-energie) te hebben afgesproken in 2028 fusiestroom te gaan leveren in 2028. Dan denk ik (=as) wie houdt u wie voor de gek (of heb ik=as iets gemist?)? Lees verder
Voor het eerst zouden astronomen hebben gezien dat een stervende cel (rode reus) een om hemhaar heen cirkelende planeet heeft verzwolgen, een scenario dat ook onze aarde te wachten staat als de zon in zijn stervensfase uitdijt tot een rode reus. Dat gebeurde in een sterrenstelsel zo’n 12 000 lichtjaren hier vandaan. Lees verder
Opname van de relatief kleine MAST-fusiereactor van het tokamak-type uit het Verenigd Koninkrijk
Tritium is een belangrijke (wezenlijke?) component voor het fusieproces tussen twee waterstofisotopen (deuterium en tritium). Bij fusie van twee kernen ontstaan heliumkernen (4He) en een hoop energie: zon op aarde spelen. En die energie zou schoon zijn. Die levert (haast) geen radioactieve producten zoals broer kernsplitsing, de ‘normale’ vorm van kernenergie. Klein probleempje: tritium is vreselijk schaars. ITER, de fusiereactor in aanbouw in Frankrijk, nog steeds een proefreactor, zou in zijn eentje bijna alle tritiumvoorraden opslokken. Wordt kernfusie een doodgeboren kind? Lees verder
Binnenwerk van de JET-reactor
Nog maar net hebben uit de VS het nieuws verwerkt dat daar, eindelijk, in een fusiereactor enige tijd energie is opgewekt of van de oude JET uit Groot-Brittannië (Culham) komt heuglijk nieuws voor fusiefans. Daar zou vijf seconden 59 MJ aan warmte zijn opgewekt,daarmee het vorige record uit 1997 van 21,7 MJ verpletterend. Hoera. Daarmee zou, zo begrijp ik, je een fusiereactie aan de gang kunnen houden. Lees verder
Het idee van de lasercompressie bij de NIF (afb: Stanforduniversiteit)
Ooit dertig jaar geleden maakte ik de grap dat kernfusie een techniek voor de toekomst is, maar dat die toekomst steeds vijftig jaar verderop zal liggen. In Frankrijk wordt voor ettelijke (minstens twintig) miljarden een proefreactor gebouwd, de ITER, die als alles goed verloopt pas in 2025 actief wordt, maar het grote kernfusienieuws komt uit Amerika. Bij NIF zou de kernfusiereactor enige tijd energie hebben opgeleverd (hier een tweede artikel). Dat schijnen ze het te hebben over een ‘brandend plasma’. Lees verder
Het 42 ha grote bouwterrein van ITER nabij Cadarache (F)