Hoe onooglijke miertjes leeuwen kunnen dwarszitten (afb: univ. van Florida)
Dat een ecosysteem een heel ingewikkeld systeem is, waarbij een relatief kleine verandering grote gevolgen kan hebben bewijst maar weer eens het geval waarbij een kleine binnendringer, een miertje, het leeuwen moeilijk heeft gemaakt om hun favoriete prooi, de zebra, te verschalken, terwijl olifanten er een nieuwe voedselbron bij kregen. Lees verder
Het is bekend dat mieren bladluizen ‘melken’ maar niet dat mieren ook elkaar ‘melken’ (of althans mierenpoppen). De poppen van die insecten produceren een melkachtige substantie die andere mieren en ook mierenlarven drinken. Vooral de mierenlarven gebruiken die melk voor hun groei. Dat verschijnsel schijnt bij veel mierensoorten voor te komen. Als die poppen niet gemelkt worden dan verschimmelen ze en overleven het vaak niet. Lees verder
Een boommierensoort op een appelbloesem
Bij de IgNobelprijzen blijkt dat onderzoekers zich ook, of misschien wel vaak, bezighouden met onnozel onderzoek. Nu wordt in veel media (en dus ook hier) melding gemaakt van een onderzoek naar het aantal mieren op aarde. Huh? Mieren? Wie wil dat weten en vooral waarvoor? De uitkomst: er zouden zo’n 2,5 miljoen mieren per aardbewoner zijn. Lees verder
Een boommierensoort had in een appelboomgaard een gunstige uitwerking (afb: Jan Henrik Petersen)
Mieren hebben een relatie met bacteriën (links) die verschillende antibiotica (boven) voor ze produceren (af: Marvasi et. al.)
Al miljoenen jaren maken schimmelkwekende mieren gebruik van ‘antibiotica’ producerende bacteriên om hun oogst te beschermen tegen parasitische schimmels. Daar schijnen die schimmels geen verweer tegen te hebben: ze bouwen geen resistentie op. Onderzoekers zijn eens gaan kijken hoe die mieren (en bacteriën) dat voor elkaar krijgen. Hebben de mieren de oplossing voor wat we zo langzamerhand de antibioticacrisis zijn gaan noemen, nu steeds meer micro-organismen ongevoelig zijn geworden voor antibiotica. Lees verder
Een ‘mierenhoop’ in proefopstelling
Mieren verbazen mensen al jaren vanwege hun uitzonderlijke georganiseerdheid. Een mierenhoop is een aanduiding van een chaotische situatie, maar daar is in een mierenhoop allesbehalve sprake van. Alles lijkt er als door een onzichtbare hand bestuurd. Onderzoekers begrijpen daar ook nu nog steeds niet veel van en hebben nu een mierenkolonie uit arren moede maar betiteld als een superorganisme dat, zo lijk het, een soort zenuwstelsel heeft. De kolonie reageert aangepast op diverse bedreigingen, zo blijkt uit proefnemingen. Lees verder