Waterstof op ‘natuurlijke’ wijze gemaakt met ingebed hydrogenase

Hydrogenase

De structuur van een hydrogenase van de Desulfovibrio desulfuricans-bacterie met een kern van zwavel en ijzer (afb: James Birrell)

Heel veel jaren geleden, waarschijnlijk in de jaren 80, was ik in Duitsland op bezoek bij onderzoekers die een systeem hadden gebouwd waarbij micro-organismen (bacteriën) waterstof produceerden. Dat schijnt destijds niet het verwachte resultaat te hebben opgeleverd. Waterstof wordt gezien als ‘groene’ energiedrager, maar voor de productie daarvan wordt vaak de energievretende elektrolyse gebruikt. Hoezo groen? Onderzoekers van, onder meer, de Ruhr-universiteit in Bochum denken nu de ‘natuurlijke’ oplossing gevonden te hebben. Ze hebben daarmee meteen maar een biologische brandstofcel gemaakt. Lees verder

Algen in druppeltjes produceren waterstof

Waterstofalgen

De algen in het druppeltje produceren waterstof, maar de ‘beschermende bacteriën daar omheen kooldioxide (afb: Nature)

Algen produceren net als planten zuurstof. Het schijnt echter dat als ze in waterdruppeltjes worden verspreid ze waterstof gaan produceren. Een broodje aap of reëel? De techniek zal nog wel wat bijgeslepen en verder ontwikkeld moeten worden, stellen de onderzoekers. De bacteriën in dit proces produceren overigens wel kooldioxide. Lees verder

Ammoniak maken met energie toe?

Brandstof cel voor de productie van ammoniak

De ammoniakbrandstofcel. Op het plaatje ontbreekt het membraan dat het kathode- en anodedeel scheidt (afb: univ. van Utah)

Bijna een eeuw geleden kreeg de Duitser Fritz Haber de Nobelprijs voor de ontwikkeling van een proces om ammoniak te synthetiseren. Dat proces zorgde voor een radicale omvorming van de landbouw, omdat nu (kunst)mest in de fabriek gemaakt kon worden en de landbouw niet langer afhankelijk was van dierlijke mest of Chilisalpeter. Groot nadeel van dit roemruchte Born/Haber-proces is dat aanzienlijke hoeveelheden energie gebruikt, alles bij elkaar elke jaar zo’n 1% van het totale wereldverbruik. Onderzoekers van de universiteit van Utah (VS) hebben nu een enzymatisch proces ontwikkeld, dat nog eens energie op de koop toe zou leveren. Daar zitten nog wel wat haken en ogen aan… Lees verder

Wordt het nog wat met die waterstofsynthese?

Groene algen en waterstofsynthese

De groene alge Chlamydomonas reinhardtii (afb: Dartmoor College)

Al vele jaren wordt er gezocht naar het ei van Columbus op het gebied van een energierendabele waterstofsynthese. Tot nu toe is dat niet gelukt. Natuurlijk, je kunt waterstof maken door elektrolyse van water, maar dat kost (veel) meer energie dan het oplevert. Er wordt gezocht naar een biologische oplossing door bacteriën het werk te laten doen, maar ik ken geen grootschalig systeem dat daar op is gebaseerd. Nu hebben onderzoekers van de Ruhr-universiteit in Bochum (D) een enzym gemaakt, of eigenlijk maakte het zichzelf, dat er aardig uitziet, vooralsnog alleen om te bestuderen. Wordt wellicht vervolgd. Lees verder

Nieuwe ‘doorbraak’ in productie waterstof (?)

waterstofproducerende virusbolletjes

Waterstofproducerende virusbolletjes (getekend)

Waterstof wordt al jarenlang een grote toekomst toegedicht als schone energiedrager, maar het wil maar niet vlotten met de al of niet bacteriologische methodes om waterstof te produceren, die niet meer energie vragen dan ze opleveren. Nano is het begrip dat alles beter maakt, dus zullen de ‘nanoreactoren’, P22Hyd gedoopt, van de onderzoekers van de universiteit van Indiana (VS) uitkomst moeten brengen, denken die onderzoekers. Hun minuscule reactortjes zouden efficiënt uit water waterstof winnen. Daartoe gebruikten ze een veranderd eiwit, een hydrogenase, dat wordt beschermd door een eiwitschil van een bacterieel virus. Op die wijze zou dat enzym 150 keer krachtiger zijn dan het onveranderde. De toekomst zal het leren of dat allemaal klopt.
Lees verder